rahat yazar.
okuduğum kitaplara göz gezdiriren babam şans eseri emrah serbes'in kitaplarına yöneldi. emrah serbes'in kitaplarından şans eseri erken kaybedenler eserine yöneldi. kitabın içinden yine şans eseri 106. sayfayı açarak tırnak içine aldığım paragrafı okudu.
'oflayarak pöfleyerek defteri kitabı çıkardım, sonuçta on beş tatili yanan da bendim, millet bahçede maç yapıyor, bizim evde dandik filmlerin fransız mürebbiye atmosferi. çıt çıkmıyor, annem toz bile almıyor, salondaki koltuğa yapışmış, gürültü çıkmasın diye kıpırdamıyor. tek avantaj, gizemin güzelliği. bu da bir avantaj mı dezavantaj mı ayrı bir tartışma konusu. güzel ama kendine güzel. bana ne faydası var? hiç öpmeye kalksam bir anda soğur, basar tokadı.'
ardından 'böyle kitaplar mı okuyodun sen? bu kitap sana ne kattı şimdi.." şeklinde yorum yaptı. haklı haksız bilemem kitap eliti değilim, kalitelisinden de anlamam ama okuduğumda sevdim kendisini.
anlattığını sevdiğim, anlatışını sevdiğim yazar