yazarların dayak yediği anlar

trainer red
bir gün parkta oturmuş çekirdek çitliyorum.park ana baba günü,tıklım tıklım.baktım altı yaşlarında bi tane kız binmiş salıncağa yarım saattir inmiyor.bu durum beni çok sinirlendirdi,o kadar çocuk bunun inmesini bekliyor ama bu yarınlar yokmuşçasına sallanıyordu.attım çekirdeği yere gittim çocuğun yanına 'bakar mısın kardeş' dedim,baktım bu aptal aptal sırıtıyor 'o kadar millet senin inmeni bekliyor,yeter artık in' dememle başladı 'annee' diye ağlamaya.çektim çıkardım bunu salıncaktan ve boşalan yere hemen ben oturdum.
başladım sallanmaya ama emniyet zımbırtısını kapatamadım.çok acayip eğleniyordum,bi tane amcayla karısı geçiyordu 'amca beni sallar mısın?' dedim ama hiç oralı olmadı,karısıyla beraber tuhaf tuhaf baktılar.
çok geçmedi az önce çimdikleyerek salıncaktan indirdiğim kız annesi ve babasıyla geldi.
Babası bana ters ters baktı 'utanmıyor musun ufacık çocuğu çimdiklemeye.en az 24 yaşında adamsın' dedi.çocuğun annesi adamı tutuyor 'belliki gerizekalı karışma falan' diyor ama çok zoruma gitti.tamam abi yaa dedim indim salıncaktan. biraz ağladım.
sonra kaydırağı gördüm.büyük olanlar fazla tehlikeli göründüğü için küçük olanlara bindim.koşa koşa yaklaştım kaydırağa ve bindim sonra fiuyuuu diyerek kaydım.
o kadar hızlıydım ki önümde bir çocuk vardı üç yaşlarında falan az daha ezilecekti.baktım bu ağlıyor,yapıştırdım ensesine 'dikkatli olsana veled' dedim.bu daha beter ağladı.etraf bir an öfkeli kalabalıkla doldu,linç edeceklerdi beni çok belliydi.allahtan teyzenin biri 'belliki zihinsel özürlü karışmayın' dedi de bıraktılar.
eve gittim akşama kadar ağladım.
bu başlıktaki tüm girileri gör