kendisine soylenince zoruna gider insanin ama hayatinin cogunu kendi yalanlari doldurur aslinda.bi paradokstur,sistemde sevilmez ama olmazsa olmazidir sistemin ayni zamanda.en deger verdigimiz/sevdigimiz insanlar bile bizlere onlarca yalan soylemistir ve tabiki biz de onlara.sonucu boka batmadigi surece kismen zararsizdir diyebilecegimiz kavramdir.