istatistiksel rakamların canı cehenneme. başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum.
istanbul 'da 2 yıl boktan bir şirkette lanet bir şirket için sosyal medya uzmanlığı yaptım.
mobbing yedik işten çıktık.
memlekete döndük.
döneli 2 yıl oldu.
iş arıyorum yana yakıla canına yandığımın memleketinde. sayısız cv'ler dağıtıyorum bim broşürü gibi.
onlardan biri de türk telekom bayisi.
2 kez cv bıraktım 5 sayfadan oluşan.
aramadılar.
nihayetinde ilerleyen bir zaman zarfında babama telefon alacağız ve bende bu hattı 10 yıldır kullanıyorum.
gittik cv bıraktığım yere. alışveriş gerçekleşti ve tamamen spontane sordum orada az yetkili bir çalışana:
"+ ya kardeşim halen camda "bizimle çalışmak ister misiniz?" yazıyor. 2 kez 5'er sayfa cv bıraktım hal hatır sormak için bile aramadınız. nedir bu işin aslı? ne yapmaya çalışıyosunuz siz?
- 5 sayfa mı abi?!
+ eveet, benim epey yetenek ve pazarlama/satış üzerine eğitimlerim var.
- abi senin okul durumu nedir?
+ okuyorum halen dışarıdan üniversite.
- abi ben sana açık söyleyim; burada öyle yetenekli 4-5 sayfa cv'si olan adamları işe almazlar.
+ allah allah niye ki, sizin için daha iyi değil mi yahu?
- yok be abi, bu gibi insanlar yok haktı yok hukuktu yok emekti buranın düzenini bozarlar. o yüzden sen vereceksen buraya sadeleştir tek sayfa cv 'ni bırak. diğerlerini zaten inceleyip atmışlardır çöpe. "
işte tam olarak diyalog böyle gerçekleşti.
tv'lere çıkıp "bizim gençlerimiz iş beğenmiyor" diyen hükümet yetkilisini bu vesile ile tekrar anmak isterim!
bu arada, halen işsizim. ikinci el ticareti yapıyorum şu an internet siteleri üzerinden kendi harçlığımı öyle çıkarıyorum ki 25 yaşında insanım ben.
kosgeb 'den cevap bekliyoruz ki kendimi iyice dilenci gibi hissetmeye başladım. (bkz:kosgeb'den faydalananlar)