tek kelimeyle vasat bir dawkins kitabı. Dawkins çok iyi bir yazar, kitap da çok akıcı. Hatta muhtemelen ateizmle ilgili okuduğum en akıcı kitap Tanrı Yanılgısı. Lakin içerik kalitesiz. Tabi sevdiğim bölümleri var. Kitabın özellikle sevmediğim bölümleri Tanrı argümanlarıyla ve kutsal kitaplarla ilgili olan bölümleri. Dawkins'in bu bölümlerdeki eleştirileri çok kötü. Mesela Aquinas'ın 5 yolunu tamamen yanlış anlamış. Çoğu argümanla ilgili güncel tartışmalara değinmemiş bile. Kutsal kitapları eleştirirken de karşı tarafın verdiği cevaplara değinip o cevaplarla beraber eleştiri yapması gerekirdi. Oysa Dawkins karşıt iddialara hiç değinmemiş.
Aynı şekilde Dawkins'in dinlere karşı tavrını çok saçma buluyorum. Ben şahsen ılımlı dindarların radikal dindarların ortaya çıkmasını kolaylaştırdığına inanmıyorum mesela. Hatta Dawkins neredeyse dinlerin bir zihin hastalığı olduğunu söylemeye vardırıyor işi. Bu da pek
temellendirilememiş bir iddia. Aynı şekilde kitabın ahlakla ilgili bölümü ahlaki davranışın kökeniyle ilgili bilimsel tartışmaları güzelce özetlemiş olsa da dindarların bu konuda ateizme getirdiği temel felsefi itirazlara değinmekte yetersiz kalmış. Bayesçi Tanrı argümanlarından bahsederken bu işin şahı olan Swinburne ve Collins gibi felsefecilerin Bayesçi argümanlarını değil, Stephen Unwin adında bir fizikçinin saçma sapan diyebileceğim, felsefe camiasında savunanı olmayan argümanını eleştirmiş. Kitabın eleştirdikleri kişiler teizmin en güçlü temsilcileri değil. Eleştirdiği argümanlar da teizmin en güçlü argümanları değil ya da güçlü
argümanlar da hakkı verilerek sunulmamış Dolayısıyla kitap bir ateizm savunusu olarak çok eksik. Kitabın beğendiğimi net olarak söyleyebileceğim tek bölümü dinlerin kökeniyle ilgili bölümü. Onun dışında ateizmle ilgili kitap okumak isteyen kişilerin okuması gereken ama pek de özelliği bulunmayan bir kitap bence.