Annem ile babamın boşanması dan sonra aşka veyahut o tarz şeylere inancım kalmadı.
Evden çıkmam.Oysa ki çocukluğum mahallede top koşturarak geçti.
Hala aynalardan korkarım.
Küçükken çok dalga geçildiği için asla ağlamam.
Hatırladığım bu kadar şimdilik.
azercelaleddinirumi
ağlamama kısmı bende de var hayatımda sadece 2 sefer ağladım birisi annemi 6-7 ay sonra gördüğümde sevinemediğim için ağlayıp sokağa kaçtığım bir akşam, birisi de annem neredeyse kollarımın arasında ölürken hatta öldü diye düşünürken ağlamam. Onun haricinde hiç ağlamadım bence bu güzel bir durum yani acılarla baş etmenin farklı bir yolu