düşüncelerimi yazıyorum arkadaşlar. lütfen siz de atın üç beş bir şey. ben de çoğu arkadaş gibi bu çomar ülkeye çocuk getirmek istemiyorum. sebepleri sabaha kadar yazılır malumunuz. fakat diğer yandan bunun bir anlamda korkaklık olduğunu da düşünüyorum. biz çocuklarımızı en iyi şekilde eğitir, ufuklarını açar, hatta güneşli günleri getirecek bireyler olarak yetiştirirsek bütün bu olumsuz koşullara, bütün çileden çıkartmalara ve baskılara rağmen mutlu , kendine ve insanlığa faydalı, atatürk'ün izinden giden çağdaş cumhuriyet kafalarının sayısının artmasına katkımız olmuş olur. biliyorsunuz ki çomarlar boyuna ürüyor. yiyip içip korunmadan sevişiyorlar. çok eksiğiz. bu da ziyadesiyle olumsuz bir durum. şimdilik aklıma gelen bunlar. devamı olursa yazacağım.