Söz değil ama mustafa kemalle ilgili anıların yazıldığı bir kitapta okuduğum bir anısından bahsetmek isterim.
Savaşın artık son zamanlarında yavaş yavaş ordu yaralarını sarmaya ve artık yıllardır bulunduğu savaş meydanını terketmeye hazırlanmaktadır. Mustafa kemal'in yakın arkadaşı olan ve yakın çevresinde ona ismiyle hitap edebilen ender kişilerden olan rauf orbay kendisine bir muziplik yapmak ister. Sol cebine o dönemin parasıyla 10 lira koyar. Arkadaşları sorduğunda da "mustafa kemal'den 10 lira alma yolunu buldum. Bakın nasıl alıcam parasını" minvalinde bir şeyler söyler. Akşam vakti bu olaydan haberi olanlar merakla rauf orbay'ı bekler. Rauf orbay akşam vakti paşanın karargah çadırına girer. Ama bir sorun vardır, seke seke yürümektedir. Sol tarafa doğru eğik yürüyerek mustafa kemal'in yanına gelir. Mustafa kemal merakla durumu sorduğunda cevap verir. "Kemal sol cebimde 10 lira var da ağırlık yapıyo. Sağ cebime 10 lira koyarsan denge sağlanır ve sorun çözülür." Herkes mustafa kemal'in 10 lira vereceğini düşünür. Ama mustafa kemal'in planı farklıdır. Mustafa kemal, rauf orbay'ın yanına gelir. Elini onun cebine atar ve sağ cebindeki 10 lirayı alır. "Artık iki cebin de boş. Denge sorunun kalmadı rauf" der ve olayı çözer.
Rauf orbay da avcı olarak başladığı bu muzipliği av olarak sonlandırır. Mustafa kemal de yine zekasını konuşturarak olayı kendi lehine olacak bir şekilde çözer.