garip bi his.. yaşlanmışsın gibi böyle ama hala gençsin de... ne bileyim tuhaf... 5 ay kaldı üstelik...
Her anne gibi bende oğluma öğütler bırakmak istiyorum...
30'uma merdiven dayamışken mutluluğun içinde de dertlerin, kusurların, kavgaların beklediğini öğreniyorum bende bitanem.
mutluluk pembe ve plastik değil miniğim; her renkten ve canlı.
bunu asla unutma.
seni kalıplara, şekillere sokmayacak; yanındayken turgut uyar'ın dediği gibi 'bir kişinin de yetebileceğini' anımsatacak biri çıksın karşına...
hangi coğrafyada yetiştiği, nerede ibadet ettiği, neye inandığı ve dahi inanmadığı da önemli değil; yeter ki ona baktığında için huzur dolsun...
kızdığında bile kıyamadığın biri olsun.
nazara değil; kıymet bilmeye, emeğe ve aşka inan...