başlık beni anlatmaktadır.
yobaz bir ailede büyüyüp inançsız olmak
genelde mantık süzgeçi ailesinden gelmeyen insanlardır
düşünmektir
10 level birden atlamaktır
Mantığın mutasyondan gelmesidir.
Tanrının garip bir oyunu diyip çıkabilir konu dan yada, eğitim ve bilgi ile harmanlanmış bir bireyin kan bağı ile bağlı olduğu kimseler ile her gün soyut olarak savaş vermesi. Umarım bu kavganın galibi daha aydınlık yarınlar olur.
EĞer kişi bunu ailesine itiraf ederse eziyettir, dışlanmaktır. bazı ailelerde sözlü veya uygulamalı şiddete sebeb olur. Mutlu olamazsın yanlarında. Sohbet inanç veya dine gelirse hemen eleştirilir, tekrar tekrar aynı şeyleri duymaya mecbur bırakılırsın. Beynin yıkanmıştır senin hep "birileri" tarafından. senin kendi fikir ve düşüncelerin olmaz bunlar. (Sanki onlar inandıkları dini ailelerinden doğar doğmaz almamışta kendileri seçmiş gibi) saygı falan da duyulmaz inançsızlığına ama onlar tam tersine saygı beklerler senden inandıkları kutsal şeylere. Berbat bir hayatın vardır ama aptalın biri çıkıp "aga size her şey serbest tabii, hayat sana güzel be" der.