anne boleyn

Obsesif bozukluk, kendim hakkında tespit ettiğim bir hastalıktır. Doktora gitmedim gitmeyi de düşünmüyorum zira depresyon ilacı kullanıp aptala dönmeye niyetim yok. sadece kafamda bir ton düşüncenin gezmesi ve bunları kafamdan atamamam beni çıldırtacak duruma getiriyor. (ileri düzeyde değil, belki de değilimdir bilemiyorum ama normal biri olmadığım kesin)

edit: kompulsif değilim yani saçma sapan hareketler yapmıyorum. sadece kafamdaki düşünceler yüzünden kafayı yiyecek hale geliyorum. o yüzden kompulsifi kaldırdım.

başlık tam olarak ruh halimi yansıtıyor. ölmek istiyorum lakin acı çekmekten, intihar ettiğimde felç kalmaktan ölememekten korkuyorum. eğer bir gün çektiğim acıdan intiharın acısını düşünemeyecek olursam işte o zaman gözümü karartıp bunu deneyebilirim. ama ben de öyle bir talihsizlik var ki ölmeye çalışsam ölmem de sadece sürünürüm. o derece hayatımda her şey bir terslik düzeyinde ilerliyor.

hayatıma hep yanlış erkeklerin girmiş olması buna en büyük etkendir. şöyle bir şey de var ki ben özel hissedilmek istiyorum(hemen uuf egolu diyip geçmeyin, açıklayacağım) şahsen hayatıma aldığım erkek sayısı bir elin beş parmağını geçmez. herkese aynı muameleyi göstermem, katiyen çok çok önemsemediğim biri olmadığı sürece ilgi göstermem ki önemsemediğim kişi hayatımın ucundan dahi geçemez. benim hayatıma alacağım erkek de her kızla konuşan, her önüne gelen kızla samimi olabilen cıvık cıvık bir geçmişi olan biri olmamalı. ağır olmalı. ama ne yazık ki şöyle bir çevreme baktığımda aha aradığım erkek diyebileceğim biri yok. her kıza aynı muamele, şu kızı elde etsem ne güzel olur diye amaç güden samimiyetsiz heriflerle dolu ortalık(istisnalar var tabii ki de üstüne alınmasın kimse sadece beni bulmadı istisna olanları) her kızı annesiyle tanıştıran, özel şeyleri herkese yapan kişi istemiyorum. özel hissetmekten kastım buydu. ben bu konuda kendim gibi birini istiyorum öylesi de beni bulmuyor. bana gelenler elde edene kadar kırk takla atıp sevgimi, değerimi kazanınca hevesi kaçan tipler be. ya da eski aşkını unutmak için bana gelenler var. yara bandı mıyım yahu ben? ya da elde etmesi zor ama elde edilince bir kenara atılan bir eşya parçası mıyım? işte tam da bu yüzden erkeklere karşı hep bir hayal kırıklığım şimdilerde ise büyük bir mesafem var. işte tam da bu yüzden iki yıldır ne yahu dört yıldır bir sevgilim olmadı. flörtleri saymıyorum. iki tanesi de hüzünle sonuçlandı zaten. anlayacağınız üzere benim aşktan yana şansım yok.

ne yazık ki ben de mükemmelliyetçi bir insanım. peki nedir bu mükemmelliyetçilik dersek, iki ucu keskin bir kılıçtır. her şeyin en iyisi olmalı diye diretirsin. her zaman hayattan beklentin büyüktür. isteklerin çoktur. isteklerin gerçekleşmediğinde, hiçbir şey mükemmel gitmediğinde nerede hata yaptım diye düşünerek hayatı kendine zehir edebilirsin. mükemmelliyetçi biriyseniz şayet hiçbir zaman mutlu olamayacaksınız demektir.

anne olmak.

ciddi bir şey anlatırken umursanmamak, dinlenmemek, geçiştirilmek beni acayip sinirlendiriyor. yahu beni genelde çok şey sinirlendiriyor da şu an aklıma gelmiyor. şöyle düşünün en ufak bir şeyi bile kafamda kurup kurup sinirlenme potansiyelim var o derece durum vahim.

dinlerin olmadığı bir dünya düşlüyorum da huzur buluyorum. dinler bu dünyanın başına gelmiş en kötü şeydir. eğer dinler olmasaydı belki şu küçümsediğimiz, sevmediğimiz ortadoğu bile bir avrupa refahlığında olabilirdi. kadınlar zina yaptı diye taşlanarak öldürülmez, kadınlar hor görülmez, dünyanın hakimiyeti erkeklerin elinde olmazdı. elbet savaşlar olurdu. insanlar birbirlerini katletmek için türlü bahaneler uydurur, güçlü olmayan ülkeleri sömürmek için yine can atarlardı. lakin gene de dünya daha huzurlu bir yer olurdu. tabii ki en önemlisi insanları kandıran din tüccarları olamazdı.

sadece ve sadece bronzlaşmak. geçici de olsa esmer oluyorsun ya işte onun geçici olması, karamel gibi ten rengin olması muhteşem oluyor.

yani 6000 yıldır bir imparatorluk, devlet falan kuramamışlar mı? direnin kürt kardeşler 6000 yıl sonra belki kurarsınız devletinizi.

not: türkiye cumhuriyet'ini kendi devleti kabul eden kürt kardeşlerim üstüne alınmasın. bu topraklara göz dikip, hainlik yapıp başka devlet kurmaya çalışanlara sözüm.

atatürk ilk zamanlar ittihat ve terakki'ye dahil olmuştu lakin burada asıl önemli konu sonradan aralarından ayrıldığıdır. kendisine pek emir verilmesinden hoşlanmadığı için olsa gerek ve yapılanlar hoşuna gitmediğinden ayrılmıştır.. çomarların da birçok ilerici görünenlerin de bilmediği en önemli husus da bu sanırım. o yüzden atatürk'ün sanki jön türklerin arasındaymış, korkak abdulhamid'in tahttan indirilmesine ortakmış gibi yanlış bir izlenim bırakılmamalı.

chp'nin en az garanti %25 kitlesi var. bu kılıçdaroğlu yüzünden yükselemiyoruz. chp'nin başına bir metin feyzioğlu'nu koysunlar bakayım nasıl iktidar oluyoruz görürler o zaman.

yanlış: çokta
doğrusu: çok da

suçsuz olduğunu düşündüğüm eski komutandır. artık öyle ki devletin ne halt yediğini kestiremez hale geldik. ilker başbuğ'u bile zamanında hain gösteren devlete itimadım kalmadı. hükümet belki de akın öztürk'ü sevmedikleri için bu bahaneyle ayağını kaydıralım dedi. beklenir. işte bu yüzden suçlu olduğuna pek inanmıyorum. milliyetin haberinde akın öztürk duruşmaya götürülerken halkın ''idam isteriz'' diye bağırdığına şahit oldum. bana ortaçağ'ı hatırlattı. işte türkiye budur. zaman ilerledikçe Türkiye'nin medeni, modern olacağı sanılan ama ortaçağ bataklığına hızlıca gerileyen bir ülke burası.