bir anda kendini uzay boşluğunda hissetmek ile ilişkilendirebilirim. Açıkmış yada karnına yumruk yemiş gibi. Hele bu durumu anladığında "ulan ben şimdi ne yapacağım?" sorusunun beyninde zonklaması yok mu...ben onu her türlü kabul ederim gibi sözlerle kendini avutmaya başlamanın eşiğidir genellikle. bir zaman sonra çekilmez bir hâl aldığını anlayıp yanlış bir karar aldığının farkına varırsın.
yanlış kişiye aşık olduğunu fark etmek
ta işte bir anda karşına çıkar hosuna gider. yanlış kişiye aşık olduğunu fark ettiğinde aşk bitmiştir zaten nasıl kurtulsam şundan amk nasıl siyrilsam diye düşünür durursunuz
En güzel şey bir insana ilk kez hissedilen duygular. İlklerin hep bir anlamı olur. Tarihine saatine kadar yazarsın. yanlış kişiye bu duygular harcanınca insan bir üzülmüyor değil ama dönüp baktığında "güzel sevmişim" diyebiliyor.
Aşık olduğunuzu zannettiğiniz durumdur. Ayrılma süreci kadar zor bir süreç de yoktur bu durumda. Hatta ayrılmak isteyince bencil damgası bile yiyebilirsiniz.
Onun kalbini kırmadan durumu telafi ederim. Eğer ki anlamıyorsa yapılacak pek bir şey yoktur. Arkanızda atıp tutabilir yanii .
İnsan aşıksa doğruluğunu-yanlışlığını tartmaz. Yanlış olduğunu düşünüyorsa zaten aşık değildir.
Hisler yalan söylemez bence. sevdiysen en doğru kişidir senin için. tabii daha sonra hareketlerinden dolayı pişman olmak diye bir şey var.
Bu ne demek pek anlamadım açıkçası.
Aşk mantık işi olaydı, zaten yanlış olan seçilmezdi.
Yani, gönül ota da konar, b*ka da.
Çok şii etmeyin. Sevin. Yalnız kalsanız da sevin. Bırakın onlar utansın.
Aşk mantık işi olaydı, zaten yanlış olan seçilmezdi.
Yani, gönül ota da konar, b*ka da.
Çok şii etmeyin. Sevin. Yalnız kalsanız da sevin. Bırakın onlar utansın.