Ünlemlerden, ünlem anlamı veren tümcelerden, seslenmelerden sonra konulur:
Ay! ayağıma bastınız.
“Ey Türk istikbalinin evladı! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!”
2) Şaşma, küçümseme, alay, güvensizlik anlamı bildirmek için, ilgili sözcük ya da cümleler yanına ayraç içine alınarak konulur:
Bu şair (!), ne güzel (!) şiirler yazarmış meğer.
3) Bu amaçla soru imi ile birlikte de kullanılabilir:
Bu şair klasik (!?) çalışıyormuş.
4) Ünlem imi gerektiği zaman yazı başlıklarında da kullanılabilir.
Ataların Yadigârı!