''İnsanın düşünememesi liderler için ne büyük şans.''
- Adolf Hitler
siyaset
türkiyede her cenah ile konuşulmaması gereken mevzular bütünüdür.
Hayatımızın çoğunun bağlı olduğu hede. Aile ilişkilerimizden, yaşam standartlarımıza, kişisel seçimlerimizden güven duygumuza çoğu şeyin istekli yada isteksiz altında yatan sebeptir, onurlu ysda onursuzca yapmak kişinin kendine bağlıdır.
Türkiye'de yapılması mümkün olmayandır. Çünkü türk insanına göre siyasetten önce din gelir. Allah diyen zaten iktidar olmuş demektir.
içinde bolca yalan barındıran bilim türü.
80'lerden sonra yetişen nesil için yasaklı bir imge oldu. Daha sonra yasanan sıradısı durumlar ( suikastlar , siyasal islamın rejim karsıtı tavırları ) gencleri yeniden bu yonde dizginledi. 2000'ler sonradıysa iktidarın tek elde toplanmasının handikapları ortaya çıkınca Ulusal ve kemalist duyarlılık öne çıktı. haksızlıkların hukuksuzlukların ardından Gezi eylemleri gencligi vazgecemedigi bir siyasi tavrın icine soktu. Son zamanlarda ise islamcı gecinen cemaatin kirli darbe girisimi meydana geldi. bunun sonucları neler olur halen beklemekteyiz. Ya yeni bir seffaf demokrasi anlayısı yada icinden cıkılmaz günler...
Türkiye'de yerlerde olan durum..
siyaset değil para makinesi meclise gircen uyucan
Kahvehanelerde başlayıp "bu orospu çocuklarından birini taksimde sallandıracaksın" repliğiyle biter
Porno Film İzleyip S.kiyle Devrim Yapabileceğini Zanneden Angutların Anlamakta Zorluk Yaşayıp 7/24 Konuştukları Götle Gülünecek Dökümanlar Hazırladıkları Terim
1980 darbesinden sonra egemen devlet zihniyeti tarafından halkın öcü gibi korkutulduğu bir yaşam unsurudur. kapitalist hegemonyanın resmi anlayışı dışında bir fikir üretmeniz sizin toplum ve yasalar önünde terörist olarak damgalanmanıza yol açabilecektir. fakat siyaset özü itibariyle halkın kendi yaşam hakkını savunmasıdır.
bu enflasyon şartlarında insanlara, 4 kişilik bir aileyi geçindirebilmeleri için 2020 tl reva görülüyor ve halk buna ses çıkartmıyorsa o halk siyasetsizdir.
bugün bir bilim insanı sırf halkı öldüren, kanser eden su kaynaklarını sundu diye 12 yılla yargılanıyorsa bu siyasetsizlikten gelir.
siyasetsizlik böyle ölüm gibi bir şeydir. gerisi kendimizi yaşıyoruz diye kandırmamızdır. ölüyoruz ulan ölüyoruz. bu kendimize yabancılaşıp, gerçekleri düşünmediğimiz bir cenderenin adı yaşam falan olamaz.
bu enflasyon şartlarında insanlara, 4 kişilik bir aileyi geçindirebilmeleri için 2020 tl reva görülüyor ve halk buna ses çıkartmıyorsa o halk siyasetsizdir.
bugün bir bilim insanı sırf halkı öldüren, kanser eden su kaynaklarını sundu diye 12 yılla yargılanıyorsa bu siyasetsizlikten gelir.
siyasetsizlik böyle ölüm gibi bir şeydir. gerisi kendimizi yaşıyoruz diye kandırmamızdır. ölüyoruz ulan ölüyoruz. bu kendimize yabancılaşıp, gerçekleri düşünmediğimiz bir cenderenin adı yaşam falan olamaz.
Toplumun olağanüstü bir kesminin pratik siyaseti ele alış biçimi çocukluğumun erken safhalarından itibaren hep ilgimi çekmekle beraber tuhaf gelmiştir. Siyaset benim için ideologların kıçından uydurduğu kalıplardan ziyade belli bir coğrafyada halkın onayını meşru veya illegal yollarla kazanmış bir takım "siyasi" aktörlerin güç savaşından ibaret olagelmiştir. Elbette bu demek değildir ki ideologların empirik veri vermeye tenezzül bile etmeden uydurduğu bir takım "kalıplar"ın pratik siyasette herhangi bir yeri yok veya önemsiz. Bu kalıplar siyasi aktörler için bir ürün, ortalama vatandaş için ise umutla bezenmiş mal veya hizmettir. Sözünü ettiğim bu sıfır toplamlı oyunda nasıl ki malını haddinden fazla gözünde büyüten bir tüccar satış konusunda hayal kırıklığına uğrayacaksa aynısı politikacılar için de geçerlidir. Toplumun enerjisini doğru zamanda doğru yere kanalize etmek için makul dozlarda esneklik gerekir.
Bu oyunda dogmatik bir şekilde fani kalıpların peşinden giden "dava adamları"na yer yoktur. Fakat bu doğası gereği önündeki her kalıbı ezip geçen pratik siyasetin güzel bir püf noktası vardır: Popülizm. Gücü elde etmek için için halkın "dava adamı" talebini karşılamaması gereken bir siyasetçiye geniş bir oyun alanı sunar. Mamafih benim pratik siyaseti okuyuş şeklim budur. Herkes gibi bir çerçevem olmakla beraber pratik siyaset içinde bunun bir anlam ifade etmeyeceğini fakat yol gösterici olduğunu bilirim. Yeni bir şey yazmadığımın da farkındayım. Günlük siyaset içinde ordan oraya savrulurken bilinçsizce realitenin dışına çıkıyoruz sadece. İçimi dökmek istedim.
Bu oyunda dogmatik bir şekilde fani kalıpların peşinden giden "dava adamları"na yer yoktur. Fakat bu doğası gereği önündeki her kalıbı ezip geçen pratik siyasetin güzel bir püf noktası vardır: Popülizm. Gücü elde etmek için için halkın "dava adamı" talebini karşılamaması gereken bir siyasetçiye geniş bir oyun alanı sunar. Mamafih benim pratik siyaseti okuyuş şeklim budur. Herkes gibi bir çerçevem olmakla beraber pratik siyaset içinde bunun bir anlam ifade etmeyeceğini fakat yol gösterici olduğunu bilirim. Yeni bir şey yazmadığımın da farkındayım. Günlük siyaset içinde ordan oraya savrulurken bilinçsizce realitenin dışına çıkıyoruz sadece. İçimi dökmek istedim.