memleketten uzakta çok uzakta olanların sıklıkla yaşadığı durumdur. bir üniversite öğrencisi olarak benim de içine düştüğüm durumdur. değil ikinci altıncı sınıf da olsam hep ilk günkü gibi özleyeceğim.
edit: tıp okumuyorum efendim laf olsun diye altı dedim.
memleketi özlemek
😢😢😢
şu an yaşadığım durum hayır yurt dışında değilim ama atatürk zamanında ki gerçek memleketimi özledim
ailem makedonya'dan göçmüş. ne gittim ne gördüm nedendir bilmem ama o kadar özlüyorum ki, fotoğrafını görünce ağlayasım geliyor..
Toprağı değil üstünde yaşayanları özlüyor insan
aylarca başka bir şehirde yaşayıp yazın eve gelindiğinde, klasik aile prosedürlerine alışamayınca etkisi geçen durum
şuan tam olarak içinde bulunduğum durumdur yemeğinden tutun insanına gezmek için gittiğim yerlerini özlüyorum şuan kısmet olursa bu sene 2.denememde üniversiteyi tutturup özlemimi sonlandırmak istiyorum
Dede tarafım arnavut göçmeni ne gittim ne gördüm. Sözde arnavutum ama aslında değilim. O yüzden benim memleket istanbul.
başlıkla alakası nedir çözemedim. o zaman bende sana şöyle diyeyim ; 3 maymun bir bakkala girmişler demişler ki 1 ekmek alabilirmiyiz? bakkal demiş ki ekmek yok süt vereyim. maymunlar demişler olur biz zaten bisiklet ile geldik.
Çok özledim hem de, birkaç saat etti geldim, hem mutluyum hem de mutsuz .. çünkü kısa süre içinde tekrar geri gideceğim...
Konya'da 18 yıl yaşadıktan sonra üni için Aydın'a geçince, eşekten inip ata binmiş gibi oldum. İnanın her sınav arası bir şey uydurup dönmüyorum memlekete. Yani kısaca benim için hiç olmayan ve olmayacak olan bir duygudur.