içimde lise son sınıfın son cumasının ince kederi var

(bkz:bir demet tiyatro)

Yaklaşık 7 ay sonra yaşayacağım olay :'(((((

97 gün

bir daha beni arayan soran olursa, topunuzun a..... koyarım deyip evin yolunu tuttuğum gün, ne kederi be...

(capslock on) özleyeceksiniz o samimi,sıcak ve dürüst dostluklarınızı.
(capslock off) ve onlara döneceksiniz tekrar.

Lise biterken zerre üzülmedim, hüzünlenmedim. Lakin üniversiteyi bitirirken bir ince hüzün vardı. Gençlik bitti be, nasıl sızlamaz insanın içi?

son kez o sıralarda beraber oturmanın verdiği hüznü lisede iyi dostluklar kurmayan anlamaz, deli saçması gelir. hüzünlenmiştim kendi adıma, bir daha öylesine bir ortamın geri gelemeyeceğini farkında olmak, okuldan çıkarken ayaklarının geri gitmesi, gitmek istememesi. o son cuma boğazında bir yumru oluşması. tarifi ilginç bir gün açıkçası. liseye dair her anı daima özlenmeli.

daha o levele ulaşamadım ama az kaldı

Ne kederi ya o kadar mutluyum ki hahahaha. Ota boka ağlayan biri olarak ağlamayacağımdan adım kadar eminim. Hepsi (2-3kişi hariç) çok gereksiz ve boş insanlardı. Bir şeyler özler ve hissedersem de o dediğim 2-3 kişi için olur. Üniversitenin daha güzel olacağını umuyorum özellikle de başka bir şehre gidersem..

o gün gelip çattı. Ama içimde keder değil mutluluk var. Eğer benim gibi Anadolu görünümlü, öğrenci kalitesi yerlerde bir cahil yuvasında okuduysanız belki de bugün dünyanın en mutlu insanı olabilirsiniz. İki tane dosttan başka 4 sene boyunca hiç bir şey katmayan okul. Ben de iyi dolmuşum aqjsjwjsjwjqjsjsjwnsnsmsndj

Okurken göğsümün sıkışmasına sebebiyet vermiş başlık. Ah o günler geri gelse...

Asuman: Senin beni eskisi kadar sevmediğin her halinden anlaşılıyor zaten. Mükremin: Nerden anlaşılıyor? Asuman: Elini tutuyorum elimi (bkz:bir demet tiyatro)