gezi parkının henüz ilk günleriydi. çadırlar kurulmuş temizlik yapıyoruz. sabahın 07:00 si gibi uyandık, temizliğe başlayacağız tam ama günaydın sigarası yakmak istiyor herkes, kimsede yok. bir anda çevremizdeki kimsede sigara olmadığını fark ettim. haliyle parkın içinden geçen, işine giden insanlardan 1, 2 dal istersem sorun olmaz diye düşünmeye başladım. bir baktım, uzaktan takım elbiseli, elinde bilgisayar çantası, adeta şirket yönetiminde olan yakışıklı bir tip geliyor. tamam dedim bunda en güzel sigaralardan biri vardır, bir dal paylaşmak isteyebilir belki dedim. tam bizim çadırın önüne geldiğinde günaydın diyerek sigara rica ettim, benden beklememi birazdan geleceğini söyledi, bende tamam dedim ve beklemeye başladım. yaklaşık 30 dakika sonra adam elinde poşetle yanıma geri geldi. işinden dolayı hiç direnişe gelemediğini, yanımızda olamadığı için kendini çok kötü hissettiğini, bu yüzden gereken destek neyse vermek istediğini söyledi ve elindeki poşeti bana verdi. abartmıyorum yaklaşık 15 paket sigara vardı. bu çok fazla dediğimizde de o zaman insanlarla paylaşıp gitti koca yürekli burjuvamız. çadırımı paylaştığım arkadaşımı uyandırıp durumu anlattım. ne yapalım diye düşündük ve madem paylaşın dedi paylaşalım dedik. alttaki fotoğrafta gördüğünüz gibi bir plastik kutu buldum, üzerine sigara komünü yazdım. bütün sigara paketlerini açıp içine koydum, ardından da kutuyu bizim çadırın önüne koyup arkadaşla temizliğe çıktık. sigara komününün ortalama 3/1 lik kısmı doluydu gelinceye kadar biter diye düşünüyorduk, geri geldiğimizde kutunun tamamı dolmuştu. bitmesi gereken kutu ağzına kadar dolmuştu... çünkü komün demek ihtiyacın kadar al, gerisini bırak demektir. biz de bu bir kutuyu 4 kutuya paylaştırıp etrafa yaydık. ardından benim barikat nöbetine gitmem gerekti, 5 saatlik barikat nöbetinin ardından geriye geldiğimde parkın neredeyse her yerinde sigara komünü vardı...
