İnançlı insan genelde "allah affetsin" der ve yaptığı kötülüklerin vicdani sorumluluğunu kendinden atar. İnançsız insan ise bir kötülük yaptığında sadece vicdanı tarafından yargılanacağı için sürekli huzursuz olur.
deist imam
Sıkıntı şu ki inançlı insan bir şekilde kendince sevap işleyerek cennete gideceğini düşünüp kendini rahatlatabiliyo. Ben bir dönem inançlıydım ve hakkaten huzursuz olduğum dönemde sevaplarımı sayark rahatlıyodum. Ama inançsız insanda sevap diye bir kavram olmadığı için ne kadar iyilik yaparsa yapsın o kötülük hep vicdanını kemiriyo.