bir Türkçe işçisi, felsefe öğretmeni, öykücü, şair, yazar. Bana göre 50'li yılların edebi kalitesinin ve eski türkiye'nin temsilcisi. Kendisi lisedeki felsefe öğretmenimin hacettepe'de felsefe hocası imiş. Adının bilge ve erkek olduğunu ilk ondan duydum. Felsefe hocam ondan okuduğunda onu anlamıyormuşum, sanırım bilge karasu'yu anlayacak edebi yetkinliğe yeni yeni erişiyorum. Şimdiye kadar bu yazarın üç kitabını okudum, her yaz biri: kılavuz, troya'da ölüm vardı ve bu yaz, uzun sürmüş bir günün akşamı. Özellikle duyulara hitap eden betimlemeleri alıp öykü neredeyse, sözcükler nereye kadar götürebilirse oraya götürüyor insanı; gördürüyor, tattırıyor, dokundurtuyor...
Tarifsiz, sadece ince bir histen ibaret olan bazı şeyler var ki bu adam bunları tarif ediyor. Zor anlatılan şeyleri, oğuz atay gibi kolaylıkla değil zorlukla, zorlukla anlatıyor. Güzelliği belki de burada. Dilin güzelliğinden insan bitiremiyor değil, bitirmiyor o kitabı. Müthiş bir rayihayı çiğnemek ama yutmamak gibi bilge karasu'yu okumak. Ana dilinden okumanın çok büyük bir şans olduğunu düşündüğüm yazarlardan biri.