fanti, misket, atari, sokakta top oynamak, ağaçlardan erik çalmak, arkadaşlarla kaçıp denize gitmek, 2000 li yılların başlarında ki tv dizileri ulan dünyanın en güzel yıllarıi çocukluğuma, en or*spu çocugu yılları ise gençliğime denk gelmiş.
büyüdükçe özlenen şeyler
boş zaman, derdinizin olmaması, gece 11'e kadar basketbol oynamak.
ortam
Tasolar. Yemin ediyorum yeni nesil bunları kaçırdığı için çok şanssız. Bir de tabiki panini çıkartma albümleri. Ronaldinhoyu az mı bekledik be
Yatağa sığıyor olmak.
Çok uzun da değilim aslında. Fakat yataklar cidden küçük.
Çok uzun da değilim aslında. Fakat yataklar cidden küçük.
sevdiklerimin hiçbiri ölmeyecek, gitmeyecek, herkes beni sevecek düşüncesi; o güven. Bir daha hiçbir yerde karşılaşmayacağım o çocuk kendimi özlüyorum aslında. Yaşlandık be!
okuldayken internet cafe'ye kaçmak ve sonrasında olan, ''acaba babama mesaj gider mi?'' korkusu.
minik vahşi hayvanlar şeklinde, kakaolu bisküviler vardı, turuncu yeşilli küçük pakette. Şimdi niye yok ki onlardan?