Beş yıl sonra ben

Hızlı değişen, asla stabil olamayan hayatımın şu anından itibaren beş yıl sonrasını düşünmek istemiyorum.
İki yıllık plan yaptım ve yaşarsam yeterli olacaktır.
Hastalıklar, düşmanlar beş yıllık planlara izin vermiyor. Hem dünyanin yüzde atmışı otuzunu görmeden ölüyor. Yarısından fazla yaşamışım daha ne kurcalıyorsam.
Yetmedi mi ulan geber artık
edit: imla

Muhtemelen gemide evlilik hazırlığı için para biriktirirken, annemin ev borcunu öderken, tahminen 2. Kaptan olmuş olarak görüyorum :/

Amacım 3. ofisi İzlanda'ya gidip orada açmak ve bunu 5 yıl içerisin de yapacağıma söz verdim. Başka bir yerde kendimi görmek istemiyorum...

Kendi şirketinin başında, sağlam bir ekiple, muhteşem senaryolara sahip oyun yapımcısı olarak yeni zelanda'da görüyorum.

bundan 5 yil onceki ben e bu soruyu sorsam cok farkli bir cevap alirdim. O yuzden su anda hayatimda uzun donemli sadece bir plan, kisa donemli on degisik plan var. Hayatinizin yonunu siz cizin beyler, gencliginiz bir daha gelmeyecek

makine mühendisi.

şunu şuraya bırakayım, beş yıl sonra kendime küfür ederim.

Pek bi beklentim yok ama umarım daha mutlu olurum

Galiba iyi bir şirkette yüksek mühendis olarak çalışıcam. Umarım olur yoksa durumlar bok.

Evli, mutlu, çocuklu swh

O hoca hâla yaşıyorsa ne yazık ki okuyor olurum.

kulaktan duyduğu ama hiç gitmediği paris fetişisti cahil karının peşinden gül gibi kaliforniyayı bırakıp gidiyorum.ne buluyorum dersiniz?sadece daracık sokaklar..o kadar ki, bir dükkandan kahve kokusu fırlarken üç adım sonra burnuma vuran martini midemi değil beynimide karıştırıyor..böyle hayat mı olur diyor ve ilk eşime geri dönmek için alaska'ya dönemlik uçak seferlerinin ayını bekliyorum.o süre zarfı umarım geçer işte.sıkıntı o noktada gibi geliyor.artık playstation ile biraz eve kapanıp oyalanırım ne bileyim..