boyle bir gercek var.akıllı insan her şeyi düşünüp bi neden arayıp hayatın boş ve anlamsız oldugunun farkına varıp mutlu olamıyor
edit:
şöyle bir görsel buldum
birde (bkz:
inançlı insanların inançsız insanlardan mutlu olması)
fazla düşünmediklerinin kanıtıdır.
(bkz: ignorance is bliss) tandanslı bir yargıdır.Cem yılmaz üstadın konuyla ilgili müthiş saptamaları mevcuttur
Çünkü hiçbir şeyi düşünmez, kafaya takmaz.
Çözüm üretmez, çözüm üretmek için çabalamaz.
Başkası için üzülmez, bencildir.
İdeolojisi yoktur, bir hedef için mücadele etmez.
Başkasının sorunlarına ortak olmaz, bir şeyleri paylaşmaz.
Detayları görmez, yüzeyseldir.
Kısacası basit insandır, düz yaşar. Mutsuz olmak için hiçbir nedeni yoktur..
Mutsuz insanlar için ise bunların tam tersini düşünebilirsiniz.
bunun tumuyle akilli insanlarin her seyi sorgulayan, anlam uretmeye calisan, yetenekli ve asil ruhlarini doyuramamalariyla alakali oldugunu dusunmuyorum, nitekim akilli ve akilsiz ayrimina gittigimiz anda akilsiz olarak nitelenen insanlarin sozum ona akillilar kadar icten pazarlikli, her hareketini planlayarak yapan, aile iliskilerini bile karsilikli cikarlar cercevesinde yasayan insanlar olmamasida belki daha mutlu olmalarinin sebepleri arasindadir.
Burda kimse "düsünmüyolar ondan abiğ" gibi boş yorumlar yapmasın. Düsünmeyin demiyorum da ben gibi her şeyi düsünmeyin olum. Bir kere geliyoruz zaten dunyayı biz mi kurtarıcaz ulan bakın dalganıza.
cehalet erdemdir
(bkz: matrix)
(bkz: cypher)
Bizim ülkede yalnızca mutlu değil zengin bile oluyorlar.
insan düşünmeden derdini ne anlayabilir nede farkına varabilir tek sebebi budur
(bkz:
umursamamazlık)
(bkz:
dünya sikinde olmamak)
