yazarların söylemek istedikleri

hena
Hayata başlamadan önce gördüğüm 1080p ler oldu sana 144p. Öfkeme yenik düştüğüm her saat,dakika,saniye küfrediyorum benliğime ve diğerlerine. Sadece etrafımda canım kanım olabilecek insan istedim, kazık atıp kullandınız, ya da 'anne sigara benim değil hena'nın' gibi yalanlar söyleyebilecek kadar arkadaş kaldınız. İşte bunlar hariç henüz 16-17lik bir şeyim. Eşyayım ben bu ülkede. Bir şey. Üzülüyorum, saydırıyorum bu bedende olduğum süreç boyunca. Yapmam gereken, öğrenmem gereken bilimler varken yemek yapmak, temizlik için bu dünyaya gönderilmiş gibiyim. Benim bu evrende yerim ne diye sorgulanacak soruya benim sorum şu 'neden buradayım ki ben?' oluyor. Mutlu olacak yaştayım ama yaşıtlarımın mutsuzluğu örtüyor bedenimi. Ne kadar istesem de kurtulamıyorum bu ergenlik illetinden. Her ay çektiğin sancılar da cabası ya. Kim ne yapsın neden dayansın? Sen soyunu devam ettir diye sana mucize bağışlayalım gözüne çomak soktuklarımın çomarları seni kırbaçlasın bir şeylerin içine soksun çıkarsın sonra sen onlara şükret. Fazla yazdıysam affola.
bu başlıktaki tüm girileri gör