Bu çomar ülkeye çocuk getirmek istemiyorum.
Metro turizmden daha az risklidir bu seyahat şekli.
Ateistim fakat hiç böyle bişey yazmadım. Olmayan bir şeyin öldüğünü ilan mı edeyim. Çomar mıyım. Neyse sinirlendim gidiyorum.
Kinyas ve Kayra diyorum. Zaten diğerleri söylenmiş.
(bkz:gazeteci)
Varsa öyle birşey bende kapanayım. [http://www.erkeklericintürban.com ~ www.erkekleriçintürbanmodelleri.com]
Gördüğü ilk erkek turiste türkçe küfür söyletmek (kadın turiste ar yu kola)
(bkz: kamyon devirmek)
Bitse de gitsek.
Beden eğitimi öğretmenleri.
İçmeyen ölmüyor mu. içerken mutlu olmaktır. Hele birde boş değilse ımyeh
Harmanım bu başlık nerden çıktı şimdi.
Cinsellikten sonrasını okumadımcılar
ineceğin durağa çok yakınsındır ve yapacağın tek şey yavaşça ayağa kalkıp müsait bir yerde inebilir miyim demektir. ama diyemezsin, engeller seni bu meret. önce hesap etmen gerekir çünkü o anda bütün gözler üzerindedir yada sana öyle gelir. ilk önce hesaplarsın kafanda.
şimdi hafifçe kalkayım, ama yanımda biri var önce ona pardon diyeyim, geçerken kıçım yüzüyle başbaşa kalmasın şöyle hafifçe döneyim ama o sırada minibüs ani fren yaparsa düşebilirim, dur şurdanda sıkıca tutayım. heh adımımı attım şimdi müsait bir yerde deme zamanı. aman dikkat et ağzından yanlışlıkla birşey kaçmasın, münasip falan dersin rezil olursun, sakın. şimdi bunları düşünüyorsun ve kendini bunaltıyorsun bak terleyeceksin. neyse adımımı attım müsait bir yerde dedim. dur! kapıdan yavaş in, dikkat et birkaç sene evvel takılıp düşmüştün, herkes sana bakmıştı tekrar yaşamak istemezsin bunları, birazda dik dur bu ne böyle, şu gömleğinide düzelt kırış kırış olmuş. tamam herşey tamam, inebilirim ve indim, evet başarabilirim bunu.
uygulamaya geçince olanlar ise hayal kırıklığıdır.
ayağa kalkılır, pardon geçebiğir miyim (geçebiğir miyim ne öküz, konuşmamışmıydık bunu) kıçla yüzyüze uygulanır, ani frene karşı sıkı sıkıya tutulacak bir yer ararken bunları düşünmekten vıcık vıcık ter içinde kalınır. vücut yandakinden kurtarılır ve "müsey...müsait bir yerde inebilir miyim" ayağa kalkınca kırışıklığını düşündüğün gri gömleğin kendini bunaltmaktan ter içinde olduğu ve siyaha döndüğü görülür, surat iyice kızarır. kendine çeki düzen vermeye çalışırken iyice komik duruma düşülür, bakmayacak olan insanda sana bakar ve minibüsten inilir.
işte sosyal fobi böyle lanet birşeydir. kimsenin umrunda olmadığın halde herkesin sana baktığını düşünerek toplum içinde kan ter içinde kalmaktır, 500 tl verip güneşten korusun diye aldığın güneş gözlüğünü ulan bu çok dikkat çekiyor diye takamamaktır, tek başına alışverişe çıkamamaktır bazen. sana bahşedilen hayatı rahat rahat yaşayamamaktır. tam dedim ki "tamamdır, artık seni bağlayan hiçbir şey kalmadı burada, zaten yaşayamıyorsun da, gidiyorum artık buradan. taşraya, gemiye vs.. mümkün olduğunca az insanla muhatab olup, mümkün olduğunca az acı hissedeceksin, toparlan, gidiyoruz." bir de fark ettim ki, bu fena bir rahatsızlık, hastalık, içini hınçla, öfkeyle dolduran ama, seni dünyanın en sakin insanı gibi gösteren bir hastalık. bir bakıyorsun, suratına tükürülmeyecek, daha nereye sıçacağını bile tam olarak kestiremeyen adamlar şahken şahbaz olmuşlar. yan yana otururken kendini rahatsız hissettiğin bu adamlar, dünyalar güzeli kadınlarla beraber oluyorlar. hem de onları kırarak, inciterek. ya sen? aman dikkat çekmeyeyim, aman kimseyi rahatsız etmeyeyim kaygısıyla, izmir cayır cayır yanarken sanki hayatın yeterince cehenneme benzemiyormuş gibi, lacivert bir gömleği üzerine geçirmiş yürüyorsun alevler içinde. kibarlık kaygısı güdüp, kibarlığını göstermiyorsun, otobüsteyken "çok sigara içtim bugün, aman kimse rahatsız olmasın" diye düşünüp boş yer varken oturmuyorsun gidip de. canından çok sevdiğin kız arkadaşın seni arkadaşlarıyla beraber olacağı bir akşam yemeğine davet ettiğinde, "ulan orada şimdi bir sürü insan olacak yaaa, deliririm ulan ben orada" diyerek gitmeyip, "ya ben sevmiyorum senin arkadaşlarını pek" deyip kavga çıkarıyorsun. kendine bile itiraf edemiyorsun bazı şeyleri hele... peki ya bu andavallar, bu kadar düşünüyorlar mı seni? düşünüyorlarsa eğer, metroda yanımdadaki adamdan gelen ekşi koku ne ulan?
seni anladığını söyleyip, sana ufacık bir saygı belirtisi gösteren adamlara "muhtaç" hissediyorsun kendini. neden?..
şimdi hafifçe kalkayım, ama yanımda biri var önce ona pardon diyeyim, geçerken kıçım yüzüyle başbaşa kalmasın şöyle hafifçe döneyim ama o sırada minibüs ani fren yaparsa düşebilirim, dur şurdanda sıkıca tutayım. heh adımımı attım şimdi müsait bir yerde deme zamanı. aman dikkat et ağzından yanlışlıkla birşey kaçmasın, münasip falan dersin rezil olursun, sakın. şimdi bunları düşünüyorsun ve kendini bunaltıyorsun bak terleyeceksin. neyse adımımı attım müsait bir yerde dedim. dur! kapıdan yavaş in, dikkat et birkaç sene evvel takılıp düşmüştün, herkes sana bakmıştı tekrar yaşamak istemezsin bunları, birazda dik dur bu ne böyle, şu gömleğinide düzelt kırış kırış olmuş. tamam herşey tamam, inebilirim ve indim, evet başarabilirim bunu.
uygulamaya geçince olanlar ise hayal kırıklığıdır.
ayağa kalkılır, pardon geçebiğir miyim (geçebiğir miyim ne öküz, konuşmamışmıydık bunu) kıçla yüzyüze uygulanır, ani frene karşı sıkı sıkıya tutulacak bir yer ararken bunları düşünmekten vıcık vıcık ter içinde kalınır. vücut yandakinden kurtarılır ve "müsey...müsait bir yerde inebilir miyim" ayağa kalkınca kırışıklığını düşündüğün gri gömleğin kendini bunaltmaktan ter içinde olduğu ve siyaha döndüğü görülür, surat iyice kızarır. kendine çeki düzen vermeye çalışırken iyice komik duruma düşülür, bakmayacak olan insanda sana bakar ve minibüsten inilir.
işte sosyal fobi böyle lanet birşeydir. kimsenin umrunda olmadığın halde herkesin sana baktığını düşünerek toplum içinde kan ter içinde kalmaktır, 500 tl verip güneşten korusun diye aldığın güneş gözlüğünü ulan bu çok dikkat çekiyor diye takamamaktır, tek başına alışverişe çıkamamaktır bazen. sana bahşedilen hayatı rahat rahat yaşayamamaktır. tam dedim ki "tamamdır, artık seni bağlayan hiçbir şey kalmadı burada, zaten yaşayamıyorsun da, gidiyorum artık buradan. taşraya, gemiye vs.. mümkün olduğunca az insanla muhatab olup, mümkün olduğunca az acı hissedeceksin, toparlan, gidiyoruz." bir de fark ettim ki, bu fena bir rahatsızlık, hastalık, içini hınçla, öfkeyle dolduran ama, seni dünyanın en sakin insanı gibi gösteren bir hastalık. bir bakıyorsun, suratına tükürülmeyecek, daha nereye sıçacağını bile tam olarak kestiremeyen adamlar şahken şahbaz olmuşlar. yan yana otururken kendini rahatsız hissettiğin bu adamlar, dünyalar güzeli kadınlarla beraber oluyorlar. hem de onları kırarak, inciterek. ya sen? aman dikkat çekmeyeyim, aman kimseyi rahatsız etmeyeyim kaygısıyla, izmir cayır cayır yanarken sanki hayatın yeterince cehenneme benzemiyormuş gibi, lacivert bir gömleği üzerine geçirmiş yürüyorsun alevler içinde. kibarlık kaygısı güdüp, kibarlığını göstermiyorsun, otobüsteyken "çok sigara içtim bugün, aman kimse rahatsız olmasın" diye düşünüp boş yer varken oturmuyorsun gidip de. canından çok sevdiğin kız arkadaşın seni arkadaşlarıyla beraber olacağı bir akşam yemeğine davet ettiğinde, "ulan orada şimdi bir sürü insan olacak yaaa, deliririm ulan ben orada" diyerek gitmeyip, "ya ben sevmiyorum senin arkadaşlarını pek" deyip kavga çıkarıyorsun. kendine bile itiraf edemiyorsun bazı şeyleri hele... peki ya bu andavallar, bu kadar düşünüyorlar mı seni? düşünüyorlarsa eğer, metroda yanımdadaki adamdan gelen ekşi koku ne ulan?
seni anladığını söyleyip, sana ufacık bir saygı belirtisi gösteren adamlara "muhtaç" hissediyorsun kendini. neden?..
#7851 sanki zekileri var da..
Yattığı yerden para kazandıran meslek.
İnançsızım ve alevi arkadaşlar beni cemevine götürdü. Herkes bişeyler ikram ediyor selfie çekiyor benimle konuşuyorlar falan ilgi alaka üst düzeydi. Bende ateist olduğum halde gittim bi dedenin mezarını falan öptüm napıolarsa aynısını yaptım. Onlar beni aralarına aldılar o kadar ilgi gösterdiler saygı göstermek de benden.. Sünnilerden çok daha iyiler. Keza camiler bile kapıyı kilitlerken tanrının evi dedikleri halde cemevleri hep herkese açıkmış. Güzel bir insanlık örneği.
#1284 bordo klavyelilerle karıştırdın.
Eğer dağda sürekli ateş ediliyorsa acemi er'dir.
Eğer dağda aralıklarla ateş ediliyorsa uzmandır.
Eğer dağda hiç ateş sesi gelmiyorsa kaç. Çünkü bordo berelidir.
Böyle bir hikaye vardı yazayım dedim.
Eğer dağda sürekli ateş ediliyorsa acemi er'dir.
Eğer dağda aralıklarla ateş ediliyorsa uzmandır.
Eğer dağda hiç ateş sesi gelmiyorsa kaç. Çünkü bordo berelidir.
Böyle bir hikaye vardı yazayım dedim.
ateizm tanrı kavramına inanmamaktır. teizmin karşıtıdır.
Dolayısıyla hiçbir dine inanmamaktır.
Bir inanç değildir.
Dolayısıyla hiçbir dine inanmamaktır.
Bir inanç değildir.
Ottur günahı yoktur. (bkz: müptezellik)
Aklın var mı? Göster. Diyerek şuraya çomarlık bırakıyorum. Ateist olsamda hemen huzura ermeyin -_-
İslamfobik olmamı sağlayan çomar sürüsünün her bir bireyine müslüman denir.
Boom *
Çomarım.
Çok takılmasam da arada bir gittiğim mekandır. Berkecan değilim ama mekan self servis. Prizin var istediğin kadar otur. Bi kahve 8-9 TL fakat yanına sürekli gelen bişey ister misiniz garsonları yok.. Başka yerlerde bi kahve alsan 10dk da bir sipariş için gelen garsonlar ile başedebilmezsen zaten bi su bi çay derken Starbucks da ki hesabın daha fazlasını cepten çıkarmış olacaksın. Mekan en azından kafa rahatlığı sağlarken sınırsız oturma şarj doldurma ve çomarsızlık sunuyor..
Türkiye'den batıda olan heryer olur medeniyet görelim biraz
%99. 99 müslüman ülke
Canım istemiyor inanmıyorum arkadaşım zorla mı? İnanmamak için illa araştırmam mı gerekiyor siz var olduğunu araştırdınız mı sanki diyen ateist türüdür.
Satanistlerle karıştıranlar var. Kedi kesip yiyor musunuz xd itemleri mevcut
Göt korkusunun inanış bulmuş başka versiyonu. Hem inanayım hem inanmayayım. Ölürüz falan riske girmeyelim. Bu insanlardan herşey beklenir. Yılanlar. Egoistler. Menfaatçiler. Çok sinirlendim yine sözlük.