frantz fanon

chpyi sola dahil edeceksek eğer -ki tartışılır- halkın %60 -en az- tutucu insanlar onun icin chp iktidarı zor.
sosyalist iktidara veya halk iktidarına gelince: islamcı ve milliyetçi kandırmacaların, sol örgütlerin vasıfsızlığının da etkilleri var tabiki ama belki her şeyden önce nesnel koşullar yoktur. yani, insanlar düzenden devrimci olacak kadar, hele ki ayaklanacak kadar rahatsız değiller.
şimdikinden daha katmerli sömürü, ekonomik kriz olmadıkca da bir şey çıkmaz.

her iki taraf da karşı taraftan ne istediğini bilse, ne istediğini az-çok açık söyleyebilse böyle problemler olmayacak. ama racon kültüründe yaşıyoruz, sürekli kodları çözmeye çalışıyoruz.

milliyetçi faşizan diktatör. abartılacak bir yanı yok.

bir sözcüğün anlamının zamanla değişmesidir. siyasi terimlerde de cok yaygındır. örneğin "sosyal demokrat" 1900lerin başında "marksist"le eş anlamlı kullanılıyordu. "propaganda" sözcüğü "çarpıtma yapmak, yalan bilgi vermek" anlamında değildi. türkçü, kemalist, demokrat, ırkçı gibi sözcükler de bu kadar sert olmasa da anlam kaymasına uğradı. 20.yyın ilk yarısındaki anlamıyla kullanılmıyor.

yaygın bir durumdur.
bir şekilde halk arasında itibarı olan kişi ve kurumları, disiplinleri, kültürleri paylaşamamaktır. örneğin: atatürk, tkp, türklük vb... genelde bilimsel değil siyasi, faydacı amaçlara dayanır. bilim politikaya kurban edilir. laik camiada özellikle atatürk ve tkp böyle miraslardır.

doktrinlerde ana akıma bakılır. bugün ana akım türkçülük ırkçıdır, azınlıklara ve kürtlere düşmandır, sosyaldemokratlara, sosyalizme, komünizme düşmandır. bundan memnun değilseniz, yok ben bütün türklerin birleşmesinden yanayım ama ırkçı ve sol düşmanı, cinsiyetçi zırvaları kabul etmiyorum diyorsanız kendinizi bi güç olarak kanıtlamanız lazım.

atatürkçü milliyetçiliğe gelince: dar anlamda bir ırkçılık önden gitmez (herkesin özellikle batı avrupali "medeni" uluslarin türklerden gelidigini savunmak vb. şeyleri var ama) ama asimilasyonculuk basķındır ki o da bir çeşit ırkçılık olarak tanımlanabilir. çünkü kemalist milliyetçilik türk dışındaki yerli kimliklerden kimliklerini, kültürlerini reddetmelerini ister. reddetmeyeni tecrit eder, kimi zaman imha eder.
türkçülük konusu ise sscb ile bozuşmamak için 1930larda rafa kaldırılmıştır. 1940larda nazilerin elinde koz olmuştur ama inönü yönetimi naziler safında bi maceraya girmedi.

yayılmacı milliyetçi, tribünlere oynayan aşırı-sağ popülist bir fikir ve yapı olarak hem dinci hem pantürkist hem kemalisttirler. böylece en geniş kalabalıkları emekçilerin, ezilenlerin iktidarını savunanlara karşı kışkırtabilirler. kürtleri, alevileri, azınlıkları, hakkını arayan emekçiyi zapt etmek için kapitalist devletin aletidirler. islamcılıkla laikligi evrenselliği törpülerler, pantürkizmi de rus düşmanlıği adı altında sol düşmanlığına alet ederler. bugün de zaten bahçeli erdoğan ın aletidir.

beklediğimden kalabalık ve olaysız geçti, ben akm'ye kadar yürüyüp metroya atladım. hırsız katil erdoğan sloganları atıldı) reformist soldan 4-5 kişi gördüm selamınaleykum aleykumselam ama bayrak getirmemişlerdi. add bayrak şov yaptı halbuki geçen hafta evetçi bbp ile, sivasta aziz nesin'i linç eden saadet partisiyle iftar açıyorlardı "terörist ajan liboşların" mitininde ne işleri vardı acaba.
yaani hic yoktan iyidir. ama kalabalık toplanmasayďı su sıkıp dağıtırlardı.

ben de kılıçdaroğlu'nu sevmem, chp'den de medet ummuyorum ama sokağa çıkmak lazım, muhalifler olarak. otoriterleşmeyi, tek adamlaşmayı engellemek lazım. denilebilir ki otoriterleşen otoriterleşmiş t*ayyip zaten tek adam olmuş ama mesele öyle basit değil, muhaliflerin tepkisini görmezse daha da despotlaşacaktır.
onun için 11'de güvenpark'ta olacağım.

bir an dış işleri bakanı konuştu sandım ama ulusalcı-faşist aydınlıkmış.

''milli sermayeye zarar veriyor'' diye renault ve ford grevlerine çıkışalardan beklenecek bir lafır. sorsan solcu geçinirler.

abc'yi onlar öğretti,che'yi biz öğrendik (bkz:ernesto che guevara)

metin demirtaş'ın bir şiiri. heralde en popüler şiiri.

Bizim de dağlarımız vardır Che Guevera
Bakma şimdi durgunsa, bir şahan gibi duruyorsa
Yorgundur, savaşlar görmüştür, çeteciler barındırmıştır
Yani satılmış değillerdir hiç tüfek patlamıyorsa
Alaçamın, mor meşenin ardına silah çatıp yatmağa
Bizim de dağlarımız vardır Che Guevera

Bizim de halkımız vardır Che Guevera
Unutulmuş uzak tarlalar yalazında
Sazıyla, türküleriyle kardeşliğe vurgun
Bütün ulusların halkları gibi
Ve yalnız büyük fırtınalarla kımıldayan
Bizim de halkımız vardır Che Guevera

Bizim de ozanlarımız vardır Che Guevera
Sağ çıkmış güneşsiz taş odalardan
Yüreğiyle barışa, sevgiye yönelmiş
Çelik öfke bir yanı, bir yanı uysal mavi
Eğilmeden dimdik geçmiş demir kapılardan
Bizim de yiğit insanlarımız vardır Che Guevera

Bizim de delikanlılarımız vardır Che Guevera
Yokluklardan biyol kopup gelmiş
Üç zeytin, az ekmek üniversitelerde
Su gibi kızlar çarpar önce, alkol vurur
Öfkeli dolanırlar caddelerde
Ve başkaldırırlar akılları suya erende

Çünkü Vietnam hepimizin Vietnam'ı
Kongo hepimizin Kongo'su
Bir kere özsu yürümüştür dallara
Patlayacaktır ağır sancılarla karanlıklar
Varmak için o güzel yarınlara
Bizim de dağlarımız vardır Che Guevera

yakarsa dünyayı garipler yakar

sezar'ın hakkı sezar'a tanrı'nın hakkı tanrı'ya şeklinde özetlenebilecek durum, toplumsal kabullenmişlik. bugün (batı ve doğu) avrupa ülkelerinde dine bakışta ana akım olsa gerek.
(akp egemenliği öncesi) okulda bize resmi olarak "laiklik" diye öğretilen şeydi sekülerizm. din, politik değildir yani gökyüzünde tanrı'nın yasaları varsa yeryüzünde anayasaya bakılır. ortaçağla hesaplaşan, protestanlığı çıkaran hristyanlıkta nispeten tuttu. islam ise cok politik ve toplumsal bir dindir.

laiklik sözcüğünün farklı bir söyleniş biçimi. fransa köküne ve pratiğine vurgu yapmak, evrenselliğe vurgu yapmak amacıyla kullanılıyor olsa gerek. veya sırf artistik için de olabilir.

yüzlerce sözlükten biri. bugün öğrendim burayı. ama mottosu güzel tabi.