altayhan

Bilgi mutluluk getirmez, sorumluluk getirir. O sorumluluğu kaldıramayan ya da o sorumluluğun hakkını veremeyen insanlar mutsuz olur.

Mutluluk her şeye sahip olmak değildir aslında, sahip olduklarınla yetinmektir. Ya da buda'nın dediği gibi: "mutluluk hiçbir şey istememektir, böylece hayal kırıklığına uğramazsınız." İşte, cahil olup yaşadığın hayatın dışında da bir hayat olduğunu, olabileceğini düşünemezsen mutlu olursun.

Hadi şimdi bu bilgilerin üstüne düşünün :))

Türk youtuber. Ankara doğumlu Hilal, bir süre halk tv'de sunuculuk yapmış, bu onu tatmin etmeyince istanbul'a gelmiş. Önce listelist'in youtube kanalında tanınan Hilal, sonrasında yine youtube'da "neden?" Adlı videolarda oynadı.

En sonunda kendi gezi kanalını açtı. Ama şimdilerde bilgi paylaşımlı kısa videolar paylaşıyor.

Sevimli bir insan olan zatışahane, videolardaki rahat ve biraz da şımarık halleriyle izleyenleri (ve beni) kendine bağlamış görünüyor. Başarılarının daim olmasını dilediğim bir insandır kendileri.

[youtube]https://www.youtube.com/channel/UCRIL90w_n10tu-oJ7UyXxCQ[/youtube]

İkiyüzlüler
Çifte standartçılar

Tanıdığım bir abla kuşadası'nda 5-6 yıldır yapıyor bu işi. Pazardan meyve sebze topluyor solucan yemi için. Zor ve emek isteyen bir iş. Hemen de kâra geçilemiyor. Kazanç için binlerce solucanın olması lazımmış. Sonuçta canlı hayvan işi zor iş.

Aydın'a bağlı bir ilçedir. Antik adı didyma'dır. Nüfusunun yarıdan yakınını ingilizler oluşturmakta.

Altınkum plajıyla meşhur olan ilçede apollon tapınağı görülmesi gereken yerlerden biridir. Yine altınkum plajı ile marina arasındaki tepede türk-yunan dostluk anıtı vardır ve tepenin manzarası muazzamdır.

Özellikle yaz mevsiminde ingilizler ilçenin sahil kesimini istila ederler adeta. Zaten sezonda turistik mekanlarda ingilizce ve kürtçe'den başka dil duyamazsınız.

Diğer tatil yerlerine göre nispeten ev fiyatları ucuzdur. Düz bir ovaya kurulduğu için imar alanı geniştir ve satılık ev boldur. Tavsiye edilebilir.

İstanbul'a gidince merak edip binmiştim. Bir buçuk saat yolculuk yaptım ayakta. Bana geriye baş ağrısı kaldı. izmir'in trafiğine kurban olayım.

İlk çıktığı zamanı hatırlarım. Tgrt'de yayınlanıyordu, sonra başka kanallara geçti, kitlesi büyüdü falan. Ama ikinci ve son versiyonları aynı tadı veremedi.

Lise biterken zerre üzülmedim, hüzünlenmedim. Lakin üniversiteyi bitirirken bir ince hüzün vardı. Gençlik bitti be, nasıl sızlamaz insanın içi?

Avrupa tabiki güzel, hayat güzel, daha rahat, özellikle batı ve kuzey avrupa ülkeleri. Ama insanın parası olduktan sonra kamboçya'da bile mutlu yaşar. Bizim sorunumuz meteliksizliktir bence.

Marquis de sade - tanrı'ya karşı söylev
Paul lafargue - tembellik hakkı
Günter grass - teneke trompet

Bu kadar tiyatro niye?

Okullardan kaldırıyorlar, resmi makamlarca kutlanmıyor. Halk ise bir bakıyorsun akın akın sokaklara ellerinde bayraklarla çıkıyor, kendisi kendi öz bayramlarına sahip çıkıyor.

Millete bayramlarını, atatürk'ümüzü unutturamazlar. Çomar bayramlarının ise ömrü ak(!) İktidarın ömrü kadardır.

Daha dün "milliyetçiliği ayaklar altına aldık" diyen zatı muhterem kafasına esince savaş çıkardı. Bizim sağcı kesim de balıklama atladı tabi.

Tv'lerde diriliş ertugrul'la başlayan furya, isimsizler, söz, savaşçı ve en son börü ile devam ediyor. Ver gazı ver gazı milletten oy topla.

Bizim sentezciler de atlıyor tabi bu oyuna balıklama. "Biz olmasak da fikirlerimiz iktidarda" gibi kısır bir düşünceyle t*ayyip efendiye çanak tutuyorlar. On beş yıldır kükremeyenler, efendileri istedi diye savaş meydanlarına atılıyor(!).

Velhasılı dizi furyası iktidarın güdümlü propaganda aracıdır. 15 yıldır tsk'yi cüzzamlı gibi gösterenler bugün tv'de mehmetçik edebiyatında zirveyi oynuyor.

Bugün anadolu'da yörüklerde de görülen icra biçimidir. Türklerin, moğolların ve yer yer korelilerin müzik stillerinde görülür.

Tavsiye edebileceğim altai-kai grubu var. Bir de tuva türkü şarkıcı kongar ol-ondar var.

Kısaca tüm müslüman milletlerin tek çatı altında siyasi olarak toplanması fikridir. Başta halife olacak ve bütün islam alemini yönetecektir. Ki tarihte hiçbir halife bütün müslümanlara kendini kabul ettirebilmiş değildir. Abbasiler ve emeviler döneminde dahi şam ve bağdat'ta ayrı halifelerin olduğu dönemler yaşanmıştır.

Osmanlılar'da özellikle 2. Abdülhamit zamanında devlet tarafından savunulan düşünceydi. Hatta jöntürkler ve ittihatçılar da bu fikirden uzak değildi. Bunu ömer seyfettin'in yazmış olduğu "ameli siyaset" adlı küçük kitapçıkta görebiliriz. O dönem türklük ve islamiyet aynı şey olarak gösterilmek istenmiştir.

Ta ki arap isyanına kadar... araplar osmanlı'ya başkaldırınca ümmetçilik de ellerinde patladı bizimkilerin. Bundan sonra ittihat ve terakki resmi programı tamamen türkçü olmuştur.

Türkiye'de 1950'lere kadar bu fikir tartışılmadı bile. Demokrat parti ile beraber hortlayan fikir, arapların ve şii iran'ın muhalefetine rağmen Türkiye'de hala ütopik olarak savunuluyor.