yaşamaktan sıkılmak

bu yaşamak ne kadar sıkıcı birşey.. siz sıkılmıyor musunuz?

Yaşamaktan sıkılmanın tek sebebi parasızlıktır.

çok kötü bişey abi yapmayın ya napıyorsunuz siz

Yaşamaktan sıkılmak diye bir şey yoktur. Yaşamayı bilmeyip yaşamaktan nefret etmek diye bir şey vardır. Başkalarının düşüncesine göre yaşamak elbette sıkar. Başkalarının düşüncesine göre yaşmayı basit algılamanız beni üzdü. Bundan kastım birinin "Şunu yap" demesi üzerine düşünüp hareket etmek değil tabiki. Duygularımız kalıp duygular. Hangi olaya hangi duyguyla yaklaşacağınızı siz belirleyemiyosunuz. Küçük bir örnek vereyim siz de bunun üzerinden düşünün. Mesela bir hediye almak neden sizi mutlu eder? Hediye alınca mutlu olmayı doğuştan mı biliyorsunuz yoksa bunu bir yerden mi öğrendiniz? Biraz bu mantık doğrultusunda düşünün derim.

Yaşamaktan sıkılmadığım bir gün bile olmadı. En çok da ne koyuyor biliyor musunuz? Sebepsiz olmak. Bir sebep olsa yaşamak için, anca kendimize bahaneler üretip duruyoruz. Geçinmek ne demektir? Geçinmek idare etmek demektir, çoğumuzun yaptığı şey sadece bu. Tanrı, baba, anne, eş, dost ve genel çevre tarafından belirlenen rutin bir düzeni devam ettirmeye çalışmaya yaşamak diyoruz ve çok ciddiye alanlarımız var be abi. Düşünün bir kez düşünün, çocukken özgürsün oyunlar oynarsın ta ki okul dönemin başlayana kadar. Belirli hedefler başlıyor ta o zamanlardan, okulu bitirmek, askerlik yapmak, işe girmek, evlenmek, çocuk sahibi olmak, çocuklarının da aynı silsile ile hayatlarını idame ettirmesini sağlamak, ve ölmek. Bu mudur? diyorum bazen kendi kendime. Ya da başka ne yapabiliriz?, ne olabiliriz? Aslında bize sunulduğu kadar özgürüz, dilersek istediğimiz şeyi yapabiliriz ama dış etkenlerden dolayı yapamıyoruz. Bence öyle çok da şey yapmamak lazım diye düşünmeye başladım ben de. Bazı ufak küçük güzel anların tadını çıkarmaya çalışıyorum. Pek sosyal biri olduğum söylenemez. O nedenle kendimle konuşmayı öğrendim, iyi geceler.

bu durumun bi de üst durumu var, kendini sabote etmek. hani her sıkılan kendisini sabote etmiyor. ama edenler de var işte.
hani sıkılıyorsun sorguluyorsun.baktın bi yere varmıyor, umursamazca davranıyorsun.arada amaç bulmuş olur gibi oluyorsun, iyiye gidiyorsun ama sonra yine aynı çukura düşüyorsun. bi kez girdin mi bu kısır döngüye,pek kurtuluş olmuyor. o yüzden sıkılmayın beybeler.

Herşeye rağmen insan kavgası için mücadelesi için sıkılmamalı

Kendini halsiz hisseden,değersiz hisseden asla başaramayacağım ve yapamayacağım gibi ruh haliyle yaşayanlardır.

Sanırım bize her şeyimizi söyleyeceğimiz bir insan gerekiyor artık. Hayattan sıkılmamak için.

Artık yeteri kadar yaşadığınız hissettiğiniz zaman gerçekleşen durum. Tadı tuzu yok.

Ülkemizde işsizlikten ve parasızlıktan kendini yakan insanlar var. E isveç'te norveç'te ekonomi uçmuş, insanlar yine intihar ediyor. Aslında en büyük sebep idealsizlik. Bir ideali olmayınca insan trilyoner de olsa sıkılır her şeyden. Geleceğe dair bir tasarısı yoksa insanın yaşamak da gereksiz geliyor demek ki.

İnsanı insan yapan yegane şey amaca ihtiyaç duymasıdır. Bi insanın elinden umudunu alırsanız, düşer. Amacını alırsanız, ölür.

Umudunun tükenmesi, hayallerinin çıkmaza girmesidir. kısacası çaresizliktir. Ama yine de tekrar yaşama tutunmayı sağlayacak ufak bir kıvılcım vardır herkeste. Yeter ki kişi kıvılcımı aleve dönüştürebilsin.