uyku

gece
hayatım boyunca en ufak çıtırtıda uyanan biriydim. son zamanlarda bir müzik setinin sesini sonuna kadar açsanız duymayacak kadar derin uyuyorum. komaya girmiş gibi uyuyorum. rüyalarım oldukça canlı ve berrak. uykum gelince direnmeyi düşünecek kadar bile uyanık kalamıyorum. oturduğum yerde uyuyor, sabah olduğunda "uyandıramadık, üstünü örttük" cümlesini duyuyorum. günün erken saatlerinde uyanıyorum. ben bu mutlu uykuyu hak edecek ne yaptım bilmiyorum ama şükürler olsun. başımı yastığa koymadan uyuyor, sabah ezanından önce de uyanıyorum. beş saat kadar uyuyor ve sabah formunda bir sporcuymuşum gibi dinç uyanıyorum. tanrım, radyoaktif bir örümcek de ısırmadı beni. neden oluyor bu? ne dünya umurumda ne başarısızlık vs gibi şeyler. kaygı yaratan hiçbir düşünce ulaşamıyor bana.
garipsediğim, anlamaya çalıştığım bir durum...
bu başlıktaki tüm girileri gör