Uyku kavramını haftalardır eze eze öldürdüm. Uykusuz uykusuz işe gitmeler falan. Tabi moral bozukluğunda cabası amınakoyaym
uyku
gelmeyen
Tam düzene sokuyorsunuz o da aman tanrım vizeler
O kadar lânet olası bir şey ki bu oha ya bugün perşembemiydi? Ben salı biliyordum gibi cümleler kurmanız kaçınılmazdır ne geceniz belli ne gündüzünüz 2 yıldır doğru dürüst uyku düzenim olmadı be!!
O kadar lânet olası bir şey ki bu oha ya bugün perşembemiydi? Ben salı biliyordum gibi cümleler kurmanız kaçınılmazdır ne geceniz belli ne gündüzünüz 2 yıldır doğru dürüst uyku düzenim olmadı be!!
Spor sonrası ilaç gibidir
Şey çok güzel yazın denizden gelince duşa girmeden o yorgunlukla hafif esen bir yerde uyumak
Gece 3 sularından kalkıp uyumamaktır ve bunu her geçe tekrarlamaktır.
En olmadık yerlerde gelip asıl gelmesi gereken yerde bir türlü gelmeyen, geldi mi gitmeyen, kışın soğuk sabahında insanların işe gitmesini engelleyen, insanlığın basına gelen en güzel aynı zamanda en boktan şey.
Yazın geldiğinde yapmayacağım eylem.
bu faliyet televizyon karşısında gerçekleşmiş ise görülen rüyalar her zaman siyah beyaz olur. (bkz:Kutadgu Bilig)
Hak edecek kadar iyi hissetmeyince istenmeyendir.
Şu sıralar moral bozukluğundan, stres sıkıntıdan ama en çok da bir şeyleri düşünmekten kaçmak için yaptığım eylem.
Hatta durum o kadar vahim ki sırf zaman geçsin diye uyuyacak hale geldim.
He tabii şöyle de bir şey var ki, düşünmemek için uyuduğunuz şeyleri rüyanızda görmek kaçınılmaz.
Hatta durum o kadar vahim ki sırf zaman geçsin diye uyuyacak hale geldim.
He tabii şöyle de bir şey var ki, düşünmemek için uyuduğunuz şeyleri rüyanızda görmek kaçınılmaz.
Ne zaman ikinci öğretim oldum, işte o zaman hayatımdan kalkan veya 1-2 saatlik zaman ayırdığım eylemdir.
işim olduğu zaman gelmezse güceneceğim şey
hayatım boyunca en ufak çıtırtıda uyanan biriydim. son zamanlarda bir müzik setinin sesini sonuna kadar açsanız duymayacak kadar derin uyuyorum. komaya girmiş gibi uyuyorum. rüyalarım oldukça canlı ve berrak. uykum gelince direnmeyi düşünecek kadar bile uyanık kalamıyorum. oturduğum yerde uyuyor, sabah olduğunda "uyandıramadık, üstünü örttük" cümlesini duyuyorum. günün erken saatlerinde uyanıyorum. ben bu mutlu uykuyu hak edecek ne yaptım bilmiyorum ama şükürler olsun. başımı yastığa koymadan uyuyor, sabah ezanından önce de uyanıyorum. beş saat kadar uyuyor ve sabah formunda bir sporcuymuşum gibi dinç uyanıyorum. tanrım, radyoaktif bir örümcek de ısırmadı beni. neden oluyor bu? ne dünya umurumda ne başarısızlık vs gibi şeyler. kaygı yaratan hiçbir düşünce ulaşamıyor bana.
garipsediğim, anlamaya çalıştığım bir durum...
garipsediğim, anlamaya çalıştığım bir durum...