üniversite bitince başlayan öğrencilik özlemi

Hiç sevemediğim ve öğrenciligim boyunca kaldığım semte daha sonra gelince üzüntü duymamla başlayan özlem. Insanın yaşlanmak istememesi ve yapmadığı şeylere baglı keşkeleriyle ilgili olma ihtimali vardır. Tabi iş hayatına atılıp, sorumluluk sahibi olma zorunlulugu da etkili olabilir.

bu gidişle özleyemeyecek kadar bıkacağım kalan dersler sağolsun

Lise memleket arkadaşların oluştuğundan dolayı ayrı bi yeri oluyor insanda. Her insanın lise hayatı muhteşemdir kendi çapında. Duyulan özlem kesinlikle bundandır.

Ne okul, ne de sınıftakiler. En çok iş hayatının zorlukları, para kazanmanın sıkıntıları, artan sorumluluk hissi, okuldaki rahatlığı bulamamak ve aileden gelen maddi desteğin kesilip, artık kendi ayaklarının üzerinde durman gerektiği için oluşan özlem hissidir. Sözlükteki liseli arkadaş, keşke şimdi senin yerinde olsaydım lan.

Mezuniyetimin ikinci senesini kutluyorum şu günlerde. Çok zorlu bi dönem de olsa üniversite benim için çok özlüyorum. Geri dönmek ister misin deseler düşünmeyeceğim günlerdir.

Halen ogrenciyim. Bazen dersin ortasinda etrafima bakip dusunuyorum. Duzenle dizilmis siralari, o siralarda oturup dikkatle dersi dinleyen talebeleri, hararetle dersi anlatan ogretmeni, tahtayi, cop kovasini falan dikizliyorum. Hafizama kazimaya calisiyorum bu goruntuleri, bu siralara donmek isteyecegim gunler aklima getirebileyim diye.
Ne olursa olsun, ibne ogretmenler, ergen ogrenciler, sacma ortamlar, zor sinavlar bile olsa, ogrencilik essiz bir sey. Elimde olsa tum hayatimi ogrenci olarak geciririm.

tüm öğrencilik hayatını part time çalışarak geçirenlerin yaşamayacağı durum.

Ülkemizin muhteşem yükselişinin üzerine atanamayarak, kahveye gidip batak oynarken yaşayacağım duygudur.