bu başlık, umut sarıkaya'nın çizmiş olduğu şu karikatürü düşündürdü:
türk gençliği
Kınamayın bu gençliği. Bunca geriliğe ve gericiliğe rağmen bu gençliğin büyük çoğunluğu aydınlığı, bilimi, aklı savunuyor. Gençler arasında artık kadercilik yerini akılcılığa bırakıyor. 15 16 yaşındaki çocuklar 50 yaşındaki adamların hatalarına düşmüyor. Gidin konuşun liselilerle mesela. Dünya hakkında, gelecek hakkında babalarından annelerinden çok daha ileri düşünebiliyorlar.
birinci vazifesi deist olup, kadıköy veya alsancak'da bira sömürmek olan topluluk. Milli bayramlarda Atatürk'ü, geri kalan günlerde ise çakma devrimcileri paylaşan üstün zekalarımızın, bunları yaparken arka planda çalan sevişme içerikli müziklerini hafiften duyar gibiyim.