çelişen iki düşünce, iki ayrı perspektif. bir yanda milliyetçilik bir yanda insanlık, milliyetçilik gerçek, insanlık ütopik (insanların millet ayırmadan birlikte barış içinde yaşaması), biri nefrete biri sevgiye kayıyor. dinler insanları ayırdığı olsa da milliyetçiliği değil insanlığı öğretir.
ben de milliyetçiyim, türk milliyetçisi olmasam da başka ülkelerin milliyetçiliğini yapıyorum. arnavutları öldürmek istiyorum bir yandan, bir yandan onlar da insan yazık diyorum. türk milliyetçiliği yapanlar da aynısını ermeniler ve bazı kürtler için düşünüyor. çelişki bu işte. milliyetçilik bazen çok güzel, ne güzel şarkıları da var ancak devlet için kan gerekiyor. ırkçılık yapmadan milliyetçilik de yaparım diyoruz ama illaki nefrete kayıyor milliyetçilik (dersim katliamı). bu arada milliyetçilik perspektifinden baktığımda da yunan topraklarında türk milliyetçiliği hala saçma o ayrı konu.