Kurgu, ana temanın belli, genel olarak benzer bir biçimde tekrarlanması esasına dayanmaktadır.
Pudovkin bu yöntem için şu örneği verir:
Costa Gavras'ın Amen. (2002) filminde belirli zamanlarda sekansların arasında görünen trenin gidiş çekimleri bu yöntemin bir örneğidir.
Pudovkin senaryoyu, sahnenin kurgusu, sekansın kurgusu ve senaryonun kurgusu olarak üç başlığa ayırır.
Pudovkin'in filmleri, Griffith'in filmlerinden farklılık gösterir. Griffith'in filmlerinde izleyiciye oyuncuların hareketleri ve davranışlarıyla ulaşır.
Pudovkin sahnelerin detaylarına önem verir bu detayların yan yana koyulan karşıtlığı ile etki yaratır.
Kurgu yöntemindeki bu fark, iki yönetmenin dramatik etkiye bakışlarının bir yansımasıdır.