kendime yazılar

Kırmızı bir kuştur soluğum
Kumral göklerinde saçlarının
Seni kucağıma alıyorum
Tarifsiz uzuyor bacakların
Kırmızı bir at oluyor soluğum
Yüzümün yanmasından anlıyorum
Yoksuluz gecelerimiz çok kısa
Dörtnala sevişmek lazım.
Bu günümü bu şiirle geçirmek istedim. Bu şiirle yaşamak istedim. Belki de Cemal SÜREYYA 'yı ilk defa bu gün anlamak istedim. Sanırım bu gün bir çok şey istedim.. Çünkü cemal Süreyya'yı anlamak kadınların ilk adımı atmasından daha zormuş. ibrhm durap

insanlar, gercekleri sadece kitaptayken seviyor. Tabi kitaplarin insanlari tokatlama gibi yetenekleri yok. bu huylarini hic bir zaman sevmedim...ibrhm Durap

...Tanrılar, denize rengini onunla veriyordu, gecenin ışıltısı onunla beraberdi. Bistro sokaklarına düşen yıldızların parıltısı onun izin verdiği kadardı. ne kadar güneş tapınaklarına altın külçeler bıraksam da, ondaki ölümsüz lacivert asla sönmüyordu. Ve güçsüz bacaklarım, onun karşısında diz çökmek zorundaydı. Bu zavallı yaratıklar arasından beni seçmiş olması, sadece bu dünyanın değil, kalbimin de ay tanrıçası olacağı anlamına geliyordu. Kutsanmam, omuzlarıma kor kömürler konulmuşçasına acıtıyordu. Ama nedense, karşı çıkmayı hiç başaramıyordum...

Bu da burada kalsın bari.

…”fakat, allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım; böyle budalaca bir özleme kapılıyor.bir yandan da hiç konuşmak istemiyor.tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duygular altında eziliyor.fakat benim de sevmeye hakkım yok mu albayım? yok. peki albayım.ben de susarım o zaman,gecekondumda oturur, anlaşılmayı beklerim.fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? sorarım size: nasıl? kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. bir yanda da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum.tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan; bir yandan da kılına zarar gelmesin istiyor.küçük oyunlar istemiyorum albayım.”
Bu da benden

İstediğim her şeyi aldım, istediğim her şeyi yaptım ama seni unutmayacağım

Zihni silik insanların sirkine hoşgeldin Kamil. Benimle en ön sıradan izlemek ister misin? Yanımda bir kişilik boş koltuk var. Biz neden mi izleyenlerdeniz? Çünkü biz insanlar tarafından eğitilemeyiz. Biz hala bulutlardan şekiller türetebilenlerdeniz. Denizlerin içinde ruhumuzu arındırabilenlerdeniz. Bir ağaca besin olmak için ölmek isteyenlerdeniz. Hayvan olduğumuzu bilip kendimizi hayvanlardan üstün görmeyenlerdeniz. Bizi sadece bulutlar, ağaçlar, hayvanlar, denizler eğitebilir insanlar değil Kamil. (kamil olmayan ama en iyi arkadaşım yazılarımın kahramanı) ibrhm Durap

Yazdığım romandaki kötü kahraman senin adını verdim Kamil... Sen de en az benim kadar kötüsün ne de olsa. Hatta belki de sen daha kötüsün. Ne de olsa paran var ve bu sistemde para güç demek. Bu güç senin değil, kötülüğünün gücünü arttırıyor Kamil. İbrhm Durap

Gözleri sağlam olup, entel gözükmek için dinlendirici gözlük takanların ruh halini anlamak için bir dakika boyunca gözlük taktım. Ama değişen bir şey olmadı hâlâ kromozomlarinin eksiksiz olabileceğinden şüphe duyuyorum.... Mutlu olanlar uyuyorlar dır şimdi. Tüm mutsuzlara selam olsun. İyi geceler laiksozluk kardeş..

"Bir daha var olursa daha fazla sev çocuk! Çünkü bir gün gidecek çok uzaklara... Ve sen sadece "hayır!" diyebileceksin ve kafanı yastıklara boğarak kan ter içinde hıçkırmaya başlayacaksın!"

Orospu evladı bir daha numara değişince yeni numaranı insanlara vermeyi unutma

Düşen uçaktan paraşütsüz atlamaktı benim yaptığım. Ruhumu çürüten bir sistemden ve onun yarattığı toplumdan onların kinini, öfkesini kazanma riskini göze alarak en önemlisi de yalnız kalmayı göze alarak uzaklaşıp farklılaştım. Sonunda bedenim insanların dünyayı çevrelemeye çalıştığı bir betonla karşılaşacak olsa da, o ana kadar gökyüzünde süzülecektim. Hem de sizler uçağın içinde gök yüzüyle hiç tanışmadan ölmeyi beklerken.

Koyduğum hedeften hiçbir zaman şaşmamalıyım. Eğer şaşarsam istediğim hayatı elde edemem. Ama bunun için çok çalışmalıyım. Her ne kadar nereden başlayacağımı bilmesem de ipin bir tarafından tutarsam en ucuna gelebilirim. Neye inanırsam bir gün onu yaşarım...

vazgeçme.

Gözlerin

Yine buğusundayım camın
Dışarda can kırıkları
Gecenin beşiği yavaş
Uyutmuyor karanlığın ninnisi
Söyle ey sevgili gözlerine
Çabuk açsınlar günüme
Söyle sokaklarımın kulakları yorgun
Dinmiyor, ateşe koşar adım yüreğim
Bilmem kaç söz uyandıracak sabahı
Ey güneşin doğurucusu
Aç göZlerini günüme
Hayalin her köşe bucakta
Kediler de senden bahsetiyor
Sen ey rüzgara yön veren
Saçlarının doğasında hayat bulduğum uyan yüreğime
Ses ver nefesine
Gözlerin diyorum
Gözlerin anlam bulamadığım her şey
Dokunduğum, işittiğim, baktığım
Fakat söyleyecek sözümün olmadığı
Karanlık öldürüyor beni
Aç gözlerini

Fotoğraflarımın arkasına saklanan mutsuzluklarım var Kamil...
Aynı senin mutlulukların gibi