güzel

bildiğim iki farklı tanımı vardır.
birincisi güzellik görecelidir ve herkese göre farklılık gösterir.
atıyorum benim güzel bulduğum bir vücudu ya da resmi bir başkası güzel bulmayabilir. bu tamamen kişinin hür iradesine göz zevkine kalmış bir olaydır.
ikincisi ise bir şey altın oran denilen orana ne kadar yakınsa o kadar güzeldir.
yapılan araştırmalarda eskiden yapılan ve günümüzde bir sanat şaheseri olarak görülen bir çok tabloda altın oran bulunduğu ve o yüzden insanlara güzel geldiği belirtilmektedir. mesela iphone ilk çıktığı zamanlarda altın orana göre yapıldığı ve ilkel olarak yaşayan telefon görmemiş insanların önüne koyulan telefonlardan hangisinin en güzel olduğu sorulduğunda azımsanamayacak kadar çoğunun iphonu seçtiği ile ilgili bir çok söylenti vardır. bilim adamları bunu altın oranın mükemmelliğine bağlamaktaydılar. -bu bir reklam kampanyası da olabilir tabi-
benim düşüncem tabi yazımdan da anlaşılacağı üzere bilimsel olduğu idda edilendir.
bu arada niye yazıyorum bilmiyorum ama altın oran da 1,618 gibi bir sayıydı yanlış hatırlamıyorsam swh

(bkz:o)

Bu konuda farklı üstatların bakış açılarından aklıma gelenler:
1- " ben güzele güzel demem güzel benim olmayınca" /Karacaoğlan
2- " güzelliğin on par'etmez, bu bendeki aşk olmasa
eğlenecek yer bulaman, gönlümdeki köşk olmasa" /Âşık Veysel
3- "hastalık, sevgisizlik, öksüzlük
neler geçirdim ben
çıkabilseydi bir 'güzel' diyecek
güzelleşirdim ben" /Arif Nihat Asya
4- bir de "ben güzelden anlarım" /Kenan Doğulu var ama benimki herhalde 2.si.