erdal eren

cevizlisucuk
"inanclara saygiliyim ama sizi istemiyorum" dedi gelen imama. bir sigara ve ailesine mektup yazmak icin kagit kalem istedi. kelepcesiz asilmak istedi, kabul etmediler. sakince yurudu ve sandalyeye cikti. 17 yasindaydi ayaginin altindaki sandalyeyi tekmelediginde. o sandalye henuz devrilmedi. bir cinayetin agirligini yuklendi ve altinda kalacak cellatlari bekliyor yere carpmak icin.



erdal eren, 12 eylül darbesi öncesinde bir askeri inzibat erini öldürdüğü suçlamasıyla hüküm giyen ve darbeden sonra asılarak idam edilen yurtsever devrimci gençlik derneği üyesi ve ankara yapı meslek lisesi öğrencisi.

https://www.youtube.com/watch?v=u79A7bIR4jw




solcusolakhatun
teoman'in akrabasidir. teoman erdal erene ithafen "daha 17" ve "iki cocuk" sarkilarini yazmistir.

Sözleri:

Daha 17

Boş ver beni

Mühim değilim

Bu O'nun hikayesi

Çok beyazdı, kir tutardı

Ömrü kelebek kadardı

Mektupları şişedeyken

Bir de bakmış deniz yokmuş

Tek başına dans ederken

Mutsuzluktan sarhoşmuş

Daha 17'ymiş.

Oyundan kalkmak isterken

Kağıtlar dağıtılmış

Bu hava boşluğunda

Artık her şey satılıkmış

Trafikte akmayan

Hep onun şeridiyken

Söylediği son şarkı

"Elveda Zalim Dünya"ymış

Daha 17'ymiş.



Iki cocuk

El sallamıştı annesine

Bayram izni dönüşünde

Hissetmiş miydi oğlunu

Kurşun kalbi deldiğinde



Kan revan içinde

Yan yana aynı köprüde

Annelerinin rüyalarında öldükleri yaşlarıyla



Ateşi harlı delikanlılar

Ne şehit ne kahramanlar

Düşmansız bir savaşta

Düştüler kalkmayacaklar



Emin değildi kendi bile

Dokunmuş muydu tetiğine

Kesin olan tek şeyse

En yakın mahkumdu ipe



'Kalpte kurşun ilmek boynunda

İki çocuk ölüm karşısında

Hep çocuk kalacaklar büyümeden birer tabutta ama Yaşıyorlar,

Gülüyorlar annelerinin rüyalarında.
prometheus
Faşist cuntanın deviremedigi, unutturamadigi fidanimizdir. Birilerine gözdağı vermek için kıydılar Erdal'a. Unutturamadilar...

Genç komunistler Birliği üyesi, yaşadığı dönemde bulunduğu bölgede liseli gençlerin önderi... Partisine bağlılığı sonraki süreçte revizyonistlere örnek olamamış kişidir Erdal. Hakkında çok şey söylenir ama hep aynı yere çıkar Erdal erenle ilgili söyleyecekler. Cesur bir partizandır. Son sözleri de bu yöndedir...

"kahrolsun faşist diktatorluk"
"yaşasın partimiz tdkp'miz"
deist imam
12 eylülün faşist cuntacıları tarafından 17 yaşında yaşı büyütülerek idam edilen genç devrimci. Bugün en çok onun anılması gerekir.
prometheus
O Genç Bir Yiğitti O
O Genç Komünistti O
Küçücük Gözleri, İncecik Elleri
Kocaman Yüreğiyle...

Erdalım
Darağaçlarında Denizleri Yaşatan
Körpecik Fidanım Benim
Andın Andımız
Sevdan Sevdamız

Dağların Uğultusu
Suların Şırıltısı
Halkının Halkının Onuruydu O
İşçinin Köylünün Yüreğiydi O

Deniz'im Yusuf'um İnan'ım
Tohum Saçtınız Çorak Topraklara
Ulaşmak İstediğiniz Hedefe Varmak İçin
Şindi O Toprak Elif Elif İşlendi
Ve Çelik Su Vere Vere Sertleşti

Yıkacağız Darağacı
Seni Kurduranları
Kavgamız Kavgamız Kavgamızla
İşçimiz Köylümüz Halkımızla

Bir yıl daha geçti
(bkz:mücadelemizde yaşıyor)
pencere
insan ne için yaşar sorusuna bütün var oluş ve yaşayışıyla, onuru ve haysiyeti için yaşar cevabı veren güzel insanların çağı biraz gerilerde kaldı.

erdal eren, 17 yaşına kadar ülkesinin bütün insanları için onurlu bir devrim mücadelesi verdi. o yaşında da, ülkesinin bütün namuslu ve onurlu insanları uğruna can verdi.

bu dizeleri can baba, denizler için yazmıştır fakat benim şimdi erdal için de bağıra bağıra okuyasım geldi;

''acıyorsam sana anam avradım olsun,
ama aşk olsun sana çocuk, aşk olsun...''