Balıkesir ilinin, bu ilden daha gelişmiş bir ilçesidir. Her büyük ilçede olduğu gibi bu ilçeye mensup insanlar da "Balıkesirliyiz" demezler, "Bandırmalıyız" derler. Onkolikler buraya maça geldiklerinde Bandırmalıların "Bandırma! bandırma!" tezahüratına "bandırcez! Bandırcez!" Diye yanıt verirler.
Bir "küçük İstanbul"dur. Rahat bir şehirdir. "Laik" bir insan profili çizer. İnsanları hoştur, hafiften sosyetedir.
Deniz kenarına, fenere gidip rüzgarı suratına yemek, en uykulu en sarhoş insanı bile hizaya getirir. Kışın buralarda yürürken hars hars vuran dalgalardan kaçmak, ustalık gerektirir.
Rüzgalıdır, insanın ayaklarını birbirine dolaştırır. Yazın serin serin çok iyi gelir ama kışın minibüslerin kapıları dahi bağlanmazsa uçar. Pıyykk diye döne döne havada uçan kedi görmüşlüğüm vardır. Sayısız berem ve atkım bu rüzgarda heba olmuştur.
Bandırma'da "çarşıya gidiyorum" denmez, "aşağı iniyorum" denir. Çünkü çarşısı çukurda olmak üzere dağ eteğine kurulmuş bir şehirdir. Dudak uçuklatan diklikte bayırlar bulunabilir. Karda buzda dikkatli olunmalıdır.
Bandırma benim şimdi gitsem kırıntısını bulamayacağım çocukluğumdur. Yaşasın on buçuk, her daim!