milliyetçiliktir. jön türklerin 1908'den sonraki politikalarının oluşturduğu, çağın da koşullarının -elbette- şekillendirdiği türk milliyetçiliği'nin bir koludur.
atatürk milliyetçiliğinin diğer akraba kolları: pantürkizm (ülkücülük, türkçülük alt dallarıyla ki ırkçı-turancılık dahildir), ulusalcılık (farkı: devletçi kalkınmayı esas alır, abd'yi sevmez rusya ve iran ittifakını savunur).
12 eylülden önce kemalist milliyetçilik diyorlardı zannedersem. her şeyin önüne ''atatürk'' koyma işi kenan evren uydurmasıdır. pantürkizmden farkı türki halkları ayaklandırmaya çalışmamasıdır, rusya'yla iyi geçinmesidir ve pantürkizmin alt dalı ülkücülükten farkı da islama mesafeli durması tabi ki. ırkçı-turancılıktan farkı imhayı değil asimilasyonu temel almasıdır -''ne mutlu türküm diyene'' der herkese türk dedirtmeye çalışır demeyen düşmandır ona göre- (temel almasıdır, yoksa her iki taraf da imhayı reddetmez bkz. dersim katliamı vb).. ırkçı-turancılık ise asimilasyona dahi karşı çünkü ''soyunun'' bozulmasını istemiyor yani nazi kafası yaşıyor.
ulusalcılıktan farkı kendini asya'ya, üçüncü dünya'ya ait hissetmemesi, antiemperyalizm, abd karşıtlığı gibi bir iddianın böyle bir lügatın terk edilmesi (1925'ten sonra ipleri eline geçirince yoksa sovyetlerin de gözünü boyarlardı köprüyü geçene kadar). 1929 krizine kadar da iktisadi olarak liberalizm uygulandı zaten.
yani atatürk dönemindeki bir çeşit milliyetçi-demokratlıktır işte. batıcı, aşırı sağ bir dünya görüşü bugünden bakınca. (hollanda'daki özgürlük partisine benzer) ama bugünkü atatürk milliyetçiliği kah ulusalcılığa kah sosyal demokratlığa daha yakın durur. pantürkizmle geçinemez ama düşman kardeştirler.
artık aşılması gerekiyor.