annesi ermeni asıllı toto karaca babası iran asıllı ibrahim karaca. babası hariciyeci çıksın istemiş. gel zaman git zaman lisede kurduğu ekiplerle adından söz ettirmeye başlamış. hatta babası parayla adam tutup oğlunu yuhalatmış, vazgeçsin bu sevdadan diye. rockn roll hayatına hayat hayat katmış.
kendi benliğince yaptığı işler batıdan farksız, kuvvetliydi. ta ki askerde bağlamanın sesini duyana kadar. askerde bağlama sesinden etkilenip yaptığı müziğe anadolu etnik ananelerini katarak devam etti ve altın mikrofon yarışmasında emrah' la ikinci oldu.
sonrasında peşi sıra gelen 45liklerle adını türkiye' de duyurdu. patlayan haykırışları, giyim tarzı ve halktan işçiden yana oluşu dönem türkiye' sinde yankı uyandırdı. apaşlar, kardaşlar, edirdahan ve dervişan kurduğu gruplardandı. bir yandan türk müziğine yenilikler getirirken bir yandan da gizlide kalmış türküleri yorumlaması siyasi söylemlerde bulunması döneminin ateşli sanatçılarından olmasını sağladı. o ki avrupa'da da yer etmiş orkestralarla çalışmış, şarkıları sözlerden ibaret değil hikayelerin satır aralarıdır.
mahsuni şerif, neşet ertaş, karacaoğlan, nazım hikmet, orhan veli, ahmed arif, bedri rahmi sadece bazılarıdır, şiirlerini besteledikleri ozanlardan. oy babo, karadut, herkes gibisin, adiloş gibi eserleri bulunur. unut beni, bekle beni, resimdeki gözyaşlarıdır.
ülkesinden sürgün yediğinde memleket hasretini dağlara taşlara sığdıramamıştır. belki de nazım hikmet'i en iyi anlayan sanatçı o. ülkesine mutlaka yavrum'u bestelemiştir. özlemine hep kahır'ı.
moğollar'l çalışmış ve zamanında kendisine rakip olacak tek adam barış manço ile muazzam bir dostluğu vardır. giyim tarzı, saçları, gözlükleri, sesindeki tarif edilemez tını dünyadaki en iyi rock vokalistler arasına girmeyi çoktan hak etmiştir. o, barış manço ile bu yolda yürüyen bir cengaverdi.
vatandaşlıktan çıkarıldı. oğluna, memleketine olan hasreti onulmaz bir hale geldi. dönemin başbakanı turgut özal tarafından yurda çağırıldı. bu çağrıya kayıtsız kalamazdı. hem o değil miydi yunan adalarına kadar gelip ülkesinin ışıklarına bakan. dönek dediler varsın dönek desinler. o oh be'yi yazdı.
rahat bırakmadılar, üstüne geldiler ama o yılmadı. cahit berkay ve uğur dikmen'le nerede kalmıştık albümünü yaptı. mutluydu kim ne derse desin, kırgındı belki ülkesine ama olsun yine de bedel ödemeye değerdi. dünyanın ilk rock operasını safinaz parçasıyla o yapmıştı. tamirci çırağıydı, namus belasına verdiği can onunkiydi.
best of albümleri çıkardı. son kayda geçen parçası da yine protestti: hayvan terli. o, merhaba gençler ve daima genç kalanlardı, o, durduramayacaklar halkın coşkun akan seliydi. 8 şubat 2004' te vefat etti.