Bir kadinin basina gelebilecek en korkunc sey denilince ilk akla gelen olay.
Bedenimize yapilan her mudahale ruhumuzda bir iz birakiyor ve bu iz, biz o bedensel etkiden kurtulsak dahi o icsel yapinin icinde bir muhur olarak kalmaya ve bizi etkilemeye devam ediyor. Tersine; ruhsal anlamda yasadigimiz her mudahale ya da zorluk, o zorluk gectiginde dahi bedenin kayitlarinda bir yerlerde yazili sekilde duruyor ve zihnimiz bunu hatirlamasa bile bedende bir agri, hastalik ya da rahatsizlik olarak ortaya cikabiliyor. Bu da boyle bir sey iste.
Unutulmasi imkansiz ama atlatilmasi mumkun. Hayatimda yaptigim en uzun vadeli gerizekaliliktir bunu tek basima atlatabilecegimi dusunmem. Yardim almadan, kisinin kendi ic dunyasina kapanarak tedavi olmaya calistigi zaman bu surec cok daha fazla uzuyor ve zorlasiyor. Guvenip birine anlatsan baskalari ogrenir mi, yadirgarlar mi, igrenirler mi. Anlatmayip icine atsan nereye kadar, biriktir babam biriktir, sinir ve aglama krizleriyle sonlaniyor. Mesela guzel bir iliskin olur, sevgilin bilse sevismek istemez ya da cekinir hatirlayacak, zarar gorecek diye, anlatmasan sanki yalan soyluyormus gibi hissedersin sakladikca, sevismenin ortasinda ciglik cigliga aglamaya basladiginda anlar bir seylerin ters gittigini. Iki ucu boklu degnek.
edit: vay arkadas ne cok bok atan cikmis. Biz de biliyoruz sadece kadinin basina gelmedigini, her tarafta ornegi cok, butun sozluk bunu bekliyormus yalniz onu farkettim. Yazdigim iki karis giriden sadece bunu cikartmaniz ve bunun hakkinda yazmaniz da komik.