kyk

yine ben. hırsımı alamıyorum. ağzımı bozmadan küfür etmeye geldim.
tamam ucuzsun, suyun sıcak yemeğin var eyvallah da ucuz olduğunu bu kadar belli etme ya. banyoya gireyim dedim girmez olaydım. karşılaştığım manzarayı anlatsam beni asla affetmezsiniz o yüzden anlatmıyorum. çöplükte yaşamaktan farksız burası bunu bilin de.

haber okudum bugün sandviçten haşere çıktı diye. olm bizim her yemekten böcek, toprak falan çıkıyor. normal değil mi bu? ben mi alıştım pislik içinde yaşaya yaşaya. kendimi sorguluyorum artık.

edit: tüm nefretimi kusmaya geldim. başlıyorum. i

yurtta yaşamaya başladığım ilk günden beri kadınlardan iğreniyorum. ulan bir insan tuvalet kapısına niye burnunun çöpünü siler? neden sifon çekmez? neden tuvaletten çıkınca elini yıkamaz? neden neden nedeeeennnn çok mantıksız. yazık burda çalışan ablalara. burası eskiden erkek yurduymuş. daha temizdi dediklerinde inanmamıştım yaşayarak öğrendim maalesef. allahınızından bulun pislikler.

yemekler... ah canım yurdumun 300 yıllık kokuşmuş tavukları. ahhh hele o sinirli ağza kıtır kıtır gelen etler yok mu mm enfes. salata yemiyorum ama veganım ben. bizim salatalara böcek koyuyolar.

hırsızlık. bizim burda bi çamaşırhane var. 25 makine kapasiteye sahip(yurt 1500 kişilik) sabah 8de kuyruk başlar. çamaşır atma kuyruğu değil bu randevu alma kuyruğu. neyse bi şekilde alırsım randevuyu yıkarsın çamaşırları. abla der gel 3te al çamaşırlarını. bi gidersin senin çamaşırların yerinde yeller esiyor. asla da kavuşamazsın o çamaşırlara. bi de bazıları ultra yetenekli. allah fazladan skill vermiş bunları. kilitli dolaplı falan açıyolar değişik.

üst ranzada yatmak. ben üst ranzada yatıyorum. yataklarda korkuluk yok. duvara yapıştırıyorum kendimi çok düşmemek için. geçenlerde bi kız düştü ağzı yüzü dağıldı valla çok üzüldüm.

uzun lafın kısası allah kimseyi bu çukura düşürmesin. mapusluk zor.