Tek bir yalanın arkasında deniz dalgasındaki köpükler gibi koşarken insanlar, demokrasinin en kötü yanını yaşatıyorlar bize: azınlığın çoğunluğa uymak zorunda kalması.
Üzülüyorum. Çok üzülüyorum. Birlik beraberlik içinde yaşamayı savunurken, şu an iktidar yandaşlarının kendinden olmayanlara hakaretler yağdırmasına, kafataslarının içinde sıkılan beyinlerine acıyorum.
Ama elbet bir gün devran döner.
İnsanca yaşamayı öğretme sırası gelir bize.