İslamdan ve getirdiklerinden korkmuyorum. Bu sadece bir inanç.
Sevmediğim durum kişinin neye inandığını bilmeden konuşması. Kitaptan örnek verdiğim adam eğer "ben onu bilmiyorum, duymadım." dedikten sonra hala düşüncesi aynı yerde seyrediyorsa, bundan tiksiniyorum.
Neye inandığını bilmeden kendini kökten-dinci gösteren insanlardan tiksiniyorum.
Hiçbir görevini yerine getirmeyip, dinciyim diyenlerden tiksiniyorum.
Bunları gördükçe de insan ister istemez ahlaklı, dürüst, ne konuştuğunu bilen insanların, cennet denilen bahçeyi bu kişilerden daha çok hakettiğini düşünüyorum.
Eğer, insanlar öldükten sonra, terazi kurulduğunda, dürüst olup müslüman olmayanlar, yalancı olup müslüman olduğunu iddia edenlerden daha iyi ağırlanmazsa büyük hayal kırıklığı yaşarım.