Kibarlık, ancak maddiyatça ve özellikle zihince eş değerde olunan insanlara karşı yapılabilir. Bunun aksi olursa kibar insan ya güçsüz ve ezik görünecektir ya da silik ve korkak olarak algılanacaktır. Unutmayalım ki insanlar bunu dillendirmez, hatta düşünmezler bile. Ama içten içe geliştirdikleri bir içgüdüyle (ya da savunma mekanizması diyebiliriz buna) böyle olması gerektiğine kanaat getirir ve inanırlar.
insanlarla sağlıklı bir ilişki kurmak istiyorsanız, her daim onlara vurabileceğinizi ama iyi yürekliliğinizden ötürü vurmadığızı hissettirin. iyi niyet ve de kibarlık, insanlara bir lütufmuş gibi sunulduğunda değer kazanıyor. Yoksa salt iyi niyet, sizi ancak insanların gözünde zayıf halka konumuna düşürür.
Unutmayalım ki insan toplumu denen bu kalabalığın, ormandaki besin zincirini oluşturan hayvanlardan temelde bir farkı yoktur.