herhangi bir insanın bilmeden ölmesini istemediğim düşünce yöntemi, olgu kavrayışı. insanların din ile kısıtlanmış dünyasını değiştirecek, kafasında şimşekler çakmasına sebep olacak bir düşüncenin bu kadar kitapsal kalması isyan ettirici. düşünün, bir adam çıkıp dünyadaki tüm olayların işleyiş yöntemini anlatıyor ve sen hayatına bu ilişkilerden bakmaya başlıyorsun. herşey değişik gözüküyor gözüne. ama senelerce bu yöntemi keşfedemiyorsun. böyle iş olur mu yahu?
diyalektik materyalizmin dahi yetersiz kalabileceği bir çağda yaşıyoruz. ilişkiler artık daha karmaşık, daha fazla açıklanmaya ihtiyaç duyuyor. bilgiye ulaşmak son derece kolay ve onu yönlendirmek için elimizde bir çok kaynak var. ama sırf onu yönlendirirken kullanacağımız yöntem konusunda kaderci, şansa dayanan bir yaklaşımda bulunduğumuz için kaybetmeye devam ediyoruz.
bu kabul edilebilir mi? edilmemeli, olmamalı. işte bu sebeple diyalektik materyalizm önemlidir.
diyalektik materyalizm
Marksizmin maddeciliğidir. Buna göre madde , bizim dışımızda, bizim düşüncelerimizden bağımsız ve ezeli olarak vardır; ama sürekli bir hareket, bir devinme içindedir de. Hareket maddenin bir var olma biçimidir; hiçbir yerde, hiçbir zaman hareketsiz bir maddeye rastlanmamıştır. Bu hareket hareket uzayda, gerek moleküllerin titreşimi olarak ısıda ya da çekim akımlarında; sürekli olarak vardır. Maddesiz hareketi kavrayamayacağımız gibi hareketsiz madde de düşünemeyiz.