cenaze evinde gülme krizine girmek

camide uyuyan evsiz kemalist
anneanemin cenazesini defnettikten sonra eve geldik tabi tüm akrabalar ev de ev taziye evi yasinler falan okuyorlar dayılarım teyzelerim kasvetli ağlayanlar falan kuzenimle köşede oturmuşuz etrafı izliyoruz biz de üzgünüz kuzenim telefonu eline aldı kurcalıyor bana döndü ve gs 1-0 öndeymiş lan diyip tekrar önüne döndü 10 saniyelik şaşkınlığın ardından hafif sırıtmaya başladım kuzenle göz göze geldik o da aynı şekilde sırıtmaya başladı telefondan goooolll sesi gelince ev de krize girdik tabi evden kovdular o gün sabaha kadar gülmüştük tüm akrabaların gözünde hayırsız torun olduk.
mrs moriarty
Bazı insanların başına gelen durum.
Bir akrabamız aşırı korktuğu zaman, aşırı üzüldüğü zaman ve stres altındayken gülme krizine giriyor. Kardeşinin cenazesinde gülerek ağıt yaktığına bile şahit olmuşlar. Zor bir durum gerçekten.
shaw
Bu değil de, aşırı ciddi ortamlarda gülesim geliyor. Ciddiye alınan şeyle alakalı olabilir bilmiyorum ama özellikle şu namus kavramıyla ilgili konularda çok yaşıyorum bunu. İnsan namusu için yaşar demişti biri kahkaha atmıştım, istemsiz.
harflervekibrit
babamın cenazesinde şu şekilde başıma geldi:
Cenazenin kaldırılacağı caminin çıkışında oturuyoruz. Bir araba yanaştı, aile dostlarımızdan bir çift indi. Kuzenim, "semra teyzeler geldi" dedi. Ardından arka kapının da çarpma sesini duydum. Kuzenim gözlerine inanamayarak, "aaa bi tane daha semra teyze!" Kafayı kaldırıp bir baktım ki, semra teyzenin tıpatıp aynısı arkalarından gidiyor. İkiz kardeşi olduğunu biliyordum ama hiç görmemiştim. Sonra gözlerimden yaşlar boşanarak gülme krizine girdim, sanırım sinir krizi idi.