çok merak ettiğim bir konudur ama cevabını bilmiyorum. bilindiği üzere yargı, kolluk ele geçirildi. sivil kolluk oluşturuldu ve ordu için bir ordu bile kuruldu. ülkeyi seven ve herkes için eşitlik ve adalet isteyen insanların elinde hukuktan kırıntı ne kaldıysa onunla mücadele etme alanından başka bir şey kalmadı. silahsızız. bildiğin ''ellere emanetiz.'' ama merak ediyorum, kaç yıldır bu topraklardayız. hiç bir halkla sağlam bir dostluğumuz var mı? yani, kendi hükumetine baskı yapıp bizleri silahlandırabilecek bir halk coğrafyamızda konumlu mu? çünkü görmek istiyorum, çocukların kafasına basa basa sikebilip allah kuran diye işin içinden çıkabilen ibnelerle, solcu gençleri tek başına yakalayıp satırlarla tekmelerle infaz eden o en az on kişilik ekiplerin kalaşnikof namlusu alnına dayalıyken vereceği reaksiyonu.
bu halkın dostları var mı
muhtemelen yunanistan'dan olacaktır bu halk. fakat iradelerini ne kadar koyabilirler bu tartışmalı ama orada dostlarımız var. kurtuluş mücadelesinde biz işgal edilmeyelim diye direnerek bine yakın verilen komünist şehitleri var.komünist partileri de güçlü. valla başka aklıma gelmiyor. fikri turancılık üzerinden yürütmeye kalktığımda çevremizdeki türk devletleri acizlik içinde görüyoruz. fakirler. bir çoğu hala feodal hatta azerbeycan bile tekrardan monarşiye çalıyor.