özellikle babalar günü gecesi aklıma gelen şeydir .11 yıl oldu.Ölümü tattıktan sonra insan o aşk acılarına,kaybettiği eşyalara falan üzülmüyor.Kapının arkasında duran montunu izliyorsun,vitrinde duran saatine takılıyor gözün,köşede asılı olan fotoğrafına bakıp 'neden' diye soruyorsun.sonra bir gün seninde öleceğin aklına geliyor.derin bir iç çekip devam ediyorsun nefes almaya.
peygamberdevesi
başın sağolsun kardeşim.
klotho
sağol.