İnsanın bütün egolarını yenebildigi andır...
bir başkasından üstün olmadığını anladığın an
Irkçıların asla yaşayamayacağı/yaşamak istemediği andır.
üstün değil de 'farklı' olmadığını anladığın an vardır ki epey üzer...
Yıllarca salak salak yaşadığımı anladığım andır. Geriye dönüp bütün şovanist paylaşımlarını silmek istersin.
Olgun hissettirir.
komünizm iddiasıdır. gerçek bulmadığım ancak kabul olması gerektiğini düşündüğüm,insan yapısına aykırı bulduğum düşünce. bir beden ile tek sefer gelinen dünya da sıradanlığı kabul edebilmek güç bir iştir.her öyküde, her sistemde, her-her şeyde, sıradan olmayan ''hepsi'' vardır.sıradan ilerleriz geri kalanlar olarak
Henüz ulaşamadığım bir olgunluktur
yanılmıyorsam john locke'a ait görüştü. size şu benzetmesini özetleyeyim kitabında onlarca sayfa tabi de; her insan doğdugunda boş bir levha olarak dünyaya gelmektedir. bu levha ; aile okul arkadaşlar ortam ile işlenerek farklı farklı insanlar oluşmaktadır. aslında eşit doğuyoruz koşullar ve çevremiz bizleri farklılaştırıyor kısaca. (locke severim umarım onundur yanlışsa düzeltebilirsiniz )
Herkesin anlaması gereken andır.
Yok olduğun andır..
hayata dair bakış açının geliştiği andır.
hayatının dönüm noktasıdır.
Sana ustunluk taslayana ironi, ezileneyse toplumun baskisini gormeksizin insaniyetle yaklasabildigin ve onyargilarinla egonu yendigin andir. Hayatin daha bir guzeldir simdi.