öncelikle bu konuyu açma nedenim kesinlikle acıları yarıştırmak falan değil.kadınların nasıl zorluklar çektiğini, nasıl haksızlıklara uğradığının farkındayım ve diyebilirsiniz ki kadınların sorunu çözüldü de sıra erkeklere mi geldi? haksızsınız diyemem ama paylaşmak istedim.
şunu söylemek isterim ki başında toplumsal olan ne varsa ona karşıyımdır.bazı kilit konular dışında toplumsal kelimesi beni korkutur bile diyebilirim.ama bu karşı gelme konusu ergenlik tribi falan değil yani uzun dönem ergenliğimi yaptım çıktım.bazı şeylere gelemiyorum sadece.
toplumsal cinsiyet tanımlarını reddediyorum.kadın şöyle olacak, erkek böyle olacak falan gibi laflara karşıyım.açıkçası bana fazla iddialı geliyor böyle tanımlar.sakal bırakmayı, küpe takmayı, dövme yaptırmayı, müzikle uğraşmayı seviyorum.okuyorum ama para kazanmak için değil merak ettiğim için.ev geçindirmek istemiyorum, evleneceğim kadının dizeceği evin masraflarının bana girmesini istemiyorum.önemli bir karar alırken yanımdaki kadının bütün ihaleyi bana bırakmasını istemiyorum.kadın-erkek ilişkilerinde girişimci biz olmayalım istiyorum.okul hayatım boyunca kadın hocalarımın daha anlayışlı ve merhametli olduğunu düşünüyorum.hiç bir kadın hocam en ufak bir fiziksel şiddet uygulamadı.ama erkek hocalardan eşek suda gelinceye kadar dayak yemediğimiz mi kaldı? yoksa özgüvenimizi s*kene kadar hakaret mi edilmedi? erkek olduğumuz için güçlü görünmek zorunda mıyız? ya da konu erkek veya kadın olmakla mı alakalı yoksa güçlü olmakla mı? gücün insanı zehirlemesiyle mi alakalı?
ataerkil düzende erkek olmak
ataerkil düzen kadına nasıl eziyet ediyorsa aba altından erkeğe de eziyet ediyor. cinsiyet rollerine sokuyor. tecavüzcüyü yetiştiren bebekliğinden büyüten sistem bu. saf doğan bir bebeği tecavüzcüye bu sistem dönüştürüyor. herkese rolleri baskıyla empoze ediyor.
en ironik olanı da bunu bizzat kadınların yapması. (her kadın değil, bazı kadınlar.)
sanılanın aksine ataerkil düzen sadece kadınlara değil yobaz, tecavüzcü olmayan bizlere de işkence ediyor
Eğer kadına saygı gosterirseniz diğer erkekler tarafından, hatta çoğu zaman kadın tarafından zayıf, güçsüz veya "ılık" olarak nitelendirilir. Pek çok kadının da işine gelir bu düzen, çünkü çalışıp efor sarf eden erkektir.
Ataerkil düzen diye bir şey yok. Parası olan gücü olanın güçlü olduğu bir düzen var
zordur. kadın olmak da erkek olmak da zordur. iki cinsiyet için de belli bir kalıp var ve buna uymazsanız dışlanırsınız. ya da en basitinden eşinizi bulamazsınız. bu yüzden hepimizin ataerkiye karşı savaş vermesi gerekiyor artık. çünkü "erkekler ağlamaz" diyen zihniyetle "kadın ilk mesajı atmaz" diyen zihniyet aynı. siz kabul etseniz de etmeseniz de, kadınların işine geliyo yeaa deseniz de böyle bir şey yok. şu genelleme olayını ne zaman bırakacaksınız? biz burada etikler üzerinden konuşuyoruz. siz gelmiş bazı kadınların işine geliyor diyorsunuz. neden işine gelsin kardeşim? bu düzende kadın da sürekli kendini yetersiz hissediyor. cinsel anlamda, annelikte, finansal anlamda... o yüzden size önerim onu bunu suçlayacağınıza önce kendiniz acaba ben ataerkinin bana dayattığı şeylerden nasıl kurtulabilirim diye bir araştırın.